Het is een goede, oude traditie dat de Tweede Kamer op de laatste dag voor het zomerreces tot diep in de nacht doorvergadert. Hoewel? Góéd? Outsiders en insiders vragen zich regelmatig af of dit nu echt onvermijdelijk is. Het kan niet anders of de kwaliteit van de besluitvorming neemt af als kamerleden bij het stemmen gapend hun hand opsteken en bijna luciferhoutjes nodig hebben om hun ogen open te houden.

Maar omdat de kunst van politiek bedrijven voor een groot deel bestaat uit het uitstellen van besluiten, vormt zich vlak voor een groot reces toch altijd weer een stuwmeer aan debatten en overlegrondes. Daardoor zag elk kamerlid het vorige week donderdag al van verre aankomen: het wordt laat vannacht. Heel laat.

Waar men dit vroeger accepteerde als behorend bij het politieke bedrijf, is nu een (patat?)generatie opgestaan die veel sneller begint te zuchten. Vandaar dat donderdagmiddag een groepje kamerleden, onder aanvoering van de VVD’er Hofstra, kamervoorzitter Weisglas begon te bestoken met voorstellen om de agenda drastisch te saneren. Zou een aantal debatten niet in kleinere zaaltjes in het kamergebouw gehouden kunnen worden? stelde Hofstra voor. Die debatjes konden dan parallel plaatsvinden, wat een enorme tijdwinst zou opleveren.

Latertje (II)
Kamervoorzitter Weisglas raakte lichtelijk in verwarring. Het perspectief om iets minder laat klaar te zijn, lokte. Maar kun je een plenaire vergadering zomaar splitsen in allerlei deelvergaderingetjes?

Hij werd gered door kamerleden van de kleine christelijke fracties die, onder druk gezet door verwachtingsvolle blikken van collega’s, het hoofd toch koel hielden. Slob (ChristenUnie) voelde niets voor de door Hofstra voorgestelde nieuwigheid. „Er zijn veel debatten waar mijn fractie aan mee wil doen. Dat lukt niet wanneer plotseling besloten wordt allerlei debatten parallel te houden.”

Hij werd meteen bijgevallen door de nestor van de Kamer, SGP-voorman Van der Vlies. Misschien vergiste hij zich, zo vroeg hij fijntjes, maar was het niet zo dat de Kamer zélf voor deze overladen agenda had gezorgd? En was het dan niet vreemd op het laatste moment allerlei strapatsen uit te gaan halen om onder een beetje werkdruk uit te komen? Zo ontzettend erg was een nachtelijke vergadering toch niet? „Meneer de voorzitter”, besloot Van der Vlies zijn interventie, „ik heb het in dit huis wel vaker licht zien worden, in de natuur.”

Ook dit jaar mocht hij het weer beleven. Om kwart voor vier ’s morgen liet Weisglas de voorzittershamer vallen.
Addy de Jong

Met reces
Na de laatste hectische vergaderdag kunnen de kamerleden twee maanden lang uitblazen. Denk niet dat ze nu allemaal tot september in exotische oorden ongestoord luieren en feestvieren. Neem VVD-kamerlid Hirsi Ali. Die heeft zich voorgenomen om de komende tijd haar autobiografie op papier te zetten. In het buitenland, dat wel.

Anderen benutten de recesperiode om praktijkkennis op te doen. LPF’er Varela loopt stage bij de kerncentrale in Borssele terwijl PvdA-parlementariër Eijsink zich aan de Koninklijke Militaire Academie laat inwijden in de geheimen van de krijgskunde.

En dan zijn er nog de nodige reizen van kamerdelegaties. De buitenlandcommissie gaat naar Afghanistan, terwijl een ander parlementair gezelschap richting Curaçao afreist. Uiteraard heet dat een werkbezoek, maar of de kamerleden de lokroep van de bruisende golven en de hagelwitte stranden kunnen weerstaan, wordt in Den Haag openlijk betwijfeld.

Nawijn, de politicus die binnen de LPF melaats werd verklaard en nu als kleine zelfstandige verdergaat, trekt zich een maand lang terug in Spanje. Daar kan hij in alle rust over zijn politieke toekomst nadenken. In een bekend landelijk ochtendblad onthulde hij al het antwoord. „Na wijn komt de winter.”
Addy de Jong

Darwin
SGP-fractievoorzitter Van der Vlies schoot vorige week in de roos door tijdens een debat over evolutietheorie D66-kamerlid Bakker een cd van het oratorium ”Die Schöpfung” van Franz Joseph Haydn te overhandigen. De SGP’er wilde de democraat er op wijzen dat de noten van dit muziekstuk „niet zomaar toevallig op hun plaats zijn gevallen.”

Tijdens hetzelfde debat overhandigde LPF-kamerlid Kraneveldt premier Balkenende een ichthusvisje voor achter op zijn dienstauto. In het visje staat het woord ”Darwin”. Ze kon zich voorstellen dat de premier, die lid is van het CDA, het niet zelf wilde hebben. In dat geval kon hij het doorgeven aan een van zijn niet-christelijke collega’s in het kabinet. De premier was niet blij met het cadeautje. „Wat is dat nu weer?” vroeg hij met kennelijke verontwaardiging in zijn stem.

Balkenende was overigens de tweede keus van Kraneveldt. Het visje lag namelijk eerst op de tafel van Bakker. „Ik had het na mijn speech van Margo gekregen als bemoediging. Maar toen ik de cd van Van der Vlies ontving, vroeg ze het weer terug. Ze wilde het aan de premier geven. Ik had daar geen moeite mee”, aldus de democraat.

In tegenstelling tot Balkenende is Bakker wel in zijn sas met het cadeautje. Hij heeft het stuk reeds voor ongeveer de helft beluisterd. „Ik kende het oratorium al. Vooral het onderdeel ”Die Himmel erzählen die Ehre Gottes”, is prachtig, echt prachtig. Ik kon het al meezingen en dat heb ik nu weer gedaan, uit volle borst.”

Gerard Vroegindeweij