Het klimaatvraagstuk is een van de gevoeligste punten die op de G-8-top in het Schotse Gleneagles ter sprake komen. De Verenigde Staten voelen weinig voor harde toezeggingen, terwijl de Europese Unie (Groot-Brittannië en Frankrijk voorop) juist aandringt op erkenning van het wetenschappelijk bewijs dat de aarde opwarmt door broeikasgas.

De Chinese economie groeit op dit moment als kool en dus is het land in toenemende mate verantwoordelijk voor de uitstoot van broeikasgassen. Na de VS neemt China het grootste deel van de uitstoot van broeikasgassen voor zijn rekening.

Juist China was indertijd voor de VS een belangrijke reden om het zogeheten Kyoto-protocol de rug toe te keren. Het protocol verplicht westerse landen om de uitstoot van schadelijke gassen als kooldioxide terug te brengen, maar landen in opkomst als China vallen erbuiten. Het standpunt van China kan dus grote invloed hebben in de toekomstige discussies over het klimaat. De Chinese president Hu Jintao zal de G-8-top volgende week bijwonen.

Naast het klimaat heeft premier Blair Afrika tot centraal thema gemaakt van het Britse voorzitterschap van de G-8 dit jaar. Op dit punt is de afgelopen tijd meer beweging te bespeuren. De Amerikaanse president Bush gaf donderdag een nieuwe impuls voor de top met nieuwe toezeggingen voor hulp aan Afrika. Hij wil de Amerikaanse hulp de komende vijf jaar verdubbelen.

Bush vestigde in het bijzonder de aandacht op de strijd tegen malaria. Hij wil daar 1,2 miljard dollar voor vrijmaken, zodat de ziekte in meer Afrikaanse landen kan worden bestreden. De VS geven relatief minder ontwikkelingshulp dan veel Europese landen. De internationale norm is 0,7 procent van het bruto-binnenlands product, een percentage dat slechts door een handjevol landen wordt gehaald. De aankondiging van Bush om de hulp aan Afrika te verdubbelen werd dan ook door ontwikkelingsorganisaties met enige scepsis ontvangen.

De acht landen buigen zich volgende week onder meer over een plan voor schuldkwijtschelding voor de armste landen, waarover de ministers van Financiën het vorige maand al eens werden. Met dit plan is een bedrag gemoeid van 40 miljard dollar. Vooral Afrikaanse landen profiteren ervan.