De telefoon in het kerkgebouw gaat gewoon over.

„Met Koster.”

Koster? „Nee, diaken. Ik ben collectegeld aan het tellen.”

In de kerk? „Ja zeker. Onder de toren. Hij zal nou wel niet meer instorten. Ik voel me hier zeer veilig.”

Nuchter reageert diaken Koster op vragen over het instortingsgevaar van de toren van de hervormde kerk in Vinkeveen. „Afgelopen zondag was hier nog gewoon dienst. Voor aanstaande zondag zijn ze nog op zoek naar een ander gebouw. Misschien gaan we naar de roomsen of naar de kantine van een school.”

De afgelopen week is de historische kerktoren zo’n 20 centimeter verzakt. Dinsdagavond werd de situatie zo ernstig dat de toren dreigde om te vallen, precies op de pastorie waar de predikant, ds. A. Simons, zijn vrouw en hun zes zoons net een halfjaar wonen.

De burgerlijke gemeente gaf daarop het bevel de pastorie te ontruimen. Het gezin Simons moest op matrassen in het verenigingsgebouw naast de kerk overnachten. Voorlopig mag het predikantsgezin hun huis niet meer in.

Medewerkers van twee aannemersbedrijven zijn dinsdag de gehele avond en nacht bezig geweest met het aanbrengen van ijzeren steunbalken aan de voet van de toren. Daarna zijn de steunbalken met hydraulische vijzels onder spanning gezet. Hierdoor werd het gewicht van de toren gedeeltelijk overgenomen door de ijzeren steunbalken en werd de oorspronkelijke fundering ontlast.

De gemeente De Ronde Venen, waar Vinkeveen deel van uitmaakt, maakte woensdag bekend dat het instortingsgevaar was geweken.

De kerk aan de Herenweg en de omgeving blijven voorlopig nog afgezet. Alleen de doorgaande weg langs de kerk is vrijgegeven. Het onderzoek naar de mogelijkheden om de toren te behouden en te restaureren is in volle gang. De gemeente verwacht dat het herstel en de restauratie in ieder geval een aantal weken zullen duren.

De aannemer denkt dat hij de toren opnieuw kan funderen, zodat die gewoon kan blijven staan. Met de bouwvakvakantie voor de deur kan dat nog wel even duren.

De verzakking doet denken aan het instorten van een dijk in de zomer van 2003 in Wilnis, een dorp iets verderop. De dijkdoorbraak werd veroorzaakt door de samenstelling van de ondergrond in combinatie met de droogte die de veendijk lichter heeft gemaakt. Door de verminderde druk op de bodem is de dijk naar achteren geschoven.

Heeft de verzakking van de toren in Vinkeveen hier iets mee te maken? De aannemer denkt van niet. „De heipalen staan nog gewoon in het water, uitdroging is hier niet het probleem.”

Over wat dan wel de oorzaak van de plotselinge verzakking is, tast ook hij echter in het duister. „Het kan een constructiefout zijn. Ik moet zeggen dat ik zoiets als dit ook nog nooit heb meegemaakt.”