„Groot is Diana der Efeziërs.” Zo schreeuwde eertijds de doldriftige menigte te Efeze tegen Paulus en zijn leer. De apostel had door de prediking van het Evangelie de heidense godsdienst afgebroken. Daarom verwekte een zilversmid groot oproer, in die zin dat de gehele stad vol verwarring geraakte en de inwoners riepen: „Groot is Diana der Efeziërs.”Evenzo is het ook, alhoewel niet met de stem, met de kinderen van deze wereld. Zij omhelzen de ijdelheden meer dan de inwoners van Efeze hun Diana. Geheel anders is het met Gods kinderen. Die verachten de wereld en verkiezen de hemel. Zij achten de ijdelheid van deze wereld gering en zoeken hun hoogste goed in de schatten van de hemel.

Salomo stelt in dit boek een kort begrip voor van de ijdelheden waarmee de mensen zich bedriegen. Zij zoeken hun vergenoeging in kunsten en wetenschappen. Dit verwerpt Salomo. Zij bouwen op het drijfzand van een lang leven. Zij worden bedrogen door de schaduw van ijdele eer en roem. Dit bestraft hij. Zij worden verblijd door het blinde fortuin en dat verwerpt hij. Ze verlaten zich op hun gezondheid en de sterkte van het leven. Hij toont daarvan de ijdelheid aan. Zij pronken met hun gezondheid en bloeiende jeugd. Dit weerlegt de schrandere prediker. Al deze ijdelheden zoekt hij uit de weg te ruimen en een meerdere vergenoeging in de godzaligheid te stellen.

Coenrad Mel, predikant te Herszfeld (IJdelheid der wereld, 1753) *Te weinig tekst 1 n ****** Einde van alle 1 blokken