Op spoor 9b geen trein naar Doetinchem van 07.36 uur. Spoor 6 blijft om 07.45 uur (stoptrein Nijmegen) leeg en die van 08.00 uur precies naar Zutphen gaat ook niet. Internationale treinen rijden alleen over de grens. Dus is Frankfurt HBF vrijdag vanaf Arnhem onbereikbaar.

De loopbrug over de sporen wordt gebruikt door mensen die van de ene kant van de stad naar de andere willen. Reizigers zijn nergens te bekennen. Althans?

Student Dave -oordopjes in, met rugzak- wandelt nietsvermoedend het perron op bij spoor 4b. Hij moet naar een middelbare school in Arnhem-Velperpoort om daar te surveilleren. „Rijden er geen treinen? Snert.” Een van zijn oordopjes valt uit. „Ik weet niet hoe ik dit ga doen.” En weg is hij.

Schoonmaker Marcel parkeert zijn karretje bij de trappen op 3b. „Eigenlijk mag ik het niet zeggen, maar zo’n staking komt ons goed uit. We kunnen overal lekker bij.”

Waar normaal duizenden reizigers als bijen in een korf hun weg zoeken, is het nu op station Arnhem-Centraal stil. Heel stil. Een mannenstem galmt om de zoveel tijd over de perrons: „NS betreurt dat er geen treinen rijden en vraagt begrip voor de situatie.”

De 1 miljoen reizigers die op een normale vrijdag in heel Nederland de trein pakken, hebben zich goed voorbereid op de staking. Carpoolen, autootje huren of gewoon een dagje vrij. Bij de drie NS-dames met rode hoedjes die strategisch staan opgesteld in de hal van het station melden zich slechts sporadisch mensen die niet weten van de staking.

Eén loket van Tickets(&(Service is open. „Wij van de NS staken niet”, zegt lokettiste Nelleke door de intercom. „Het zijn de verkeersleiders van ProRail die niet werken.” Glimlachende Nelleke verkoopt kaartjes voor zaterdag -„mooi weer, veel mensen gaan een dagje weg”- of abonnementen. In de paar uur die ze al achter het loket zit, kreeg ze slechts één klant die niet van de staking wist. „Die heb ik geholpen met een schadeclaim.”

Voor Nelleke is het geen drukke dag. Haar dienst loopt tot vrijdagmiddag tien voor half drie. „Komt u kijken of ik er dan nog zit?” Over de staking heeft ze geen mening. „Nou ja, ik vind er wel wat van, maar dat mag ik niet zeggen.”

Aan de overkant van de hal is de Kiosk, het tentje met koffie, thee en broodjes. Normaal op vrijdag goed voor „meer dan 1000” bekers koffie, om halfnegen vrijdagmorgen waren het er nog maar 31. Francis van Londen turft ze netjes op een lijst. „De mensen krijgen van de spoorwegen gratis koffie of thee aangeboden. Als bakkie troost.”

De uitbaatster van de kiosk zet in de regel op vrijdagmorgen voor 1500 euro om. Door de staking is voor haar vrijdag 17 juni een verloren dag. „De schade proberen we op ProRail te verhalen.”

Een jongen met een koffer met daarin een muziekinstrument rent de hal binnen. Hij moet richting Duitsland. Dat gaat dus niet, begrijpt hij van de schermen die melden dat er geen treinen rijden. Enigszins in paniek beent hij even later naar het nabijgelegen busstation. Lijn 60 naar Zevenaar, heeft de muzikant gehoord. „En dan nog een stukje lopen.”