Daar de Vader van Christus de Landman is, let Hij met een nauwe zorg op alle bomen en de ranken in de wijngaard. Hij let erop wie met een uiterlijke belijdenis en wie waarlijk zijn geënt. Denk eens in, hoe wij steeds met een heilige zorg en bekommering over onze staat moeten zijn aangedaan. Is Hij onze Landman, Die alles moet doen naar Zijn wil en welbehagen? Hebben wij dan geen stof om onszelf te onderzoeken, of wij waarlijk in de wijnstok van Christus, door Hem zijn geënt en de zuivere vruchten dragen van geloof en liefde?Wij weten dat niet alle uiterlijke belijders ware ranken in Christus zijn. Het zijn niet allen goede christenen die gedoopt zijn. O, er is zo’n groot onderscheid tussen het schijn en het zijn. Zo groot als tussen licht en duisternis. Hoeveel mensen pronken met uiterlijke bladeren van uiterlijke belijdenis en zijn in ons oordeel wel een goed christen. Maar indien we hun staat eens terdege onderzochten, zouden we bevinden dat het niets was dan enkel lucht, en geen zaken.

Wil men spreken van gereformeerde, kerkelijke waarheden? Dan kan men nog wel iemand vinden. Spreek je echter van een heilig leven voor God, dan is er niemand thuis. Dan is het getal van hen die zalig worden klein.Toets u toch aan het volgende voorbeeld. Vóór zijn bekering wandelde Saulus onberispelijk naar de wet, doch hij vervolgde Christus.

Frederik van Houten, predikant te Middelburg (Ziels-verkwikkende raad, 1719)