Dat zei minister Verdonk (Vreemdelingenzaken en Integratie) maandag na afloop van de eerste dag van haar werkbezoek in Marokko. Ze sprak over de dubbele nationaliteit met de ambtelijk plaatsvervanger van minister M. Bouzouhba (Justitie). Die kon zelf niet kon komen omdat hij in het ziekenhuis is opgenomen.

„Het is winst dat de afschaffing van de dubbele nationaliteit nu op de wederzijdse agenda staat. We gaan kijken en praten hoe we dit verder kunnen regelen", aldus de bewindsvrouw. Volgens haar staat de mogelijkheid om afstand te doen van de Marokkaanse nationaliteit al in een decreet maar wordt daar nooit gebruik van gemaakt.

Het Nederlandse kabinet streeft ernaar om „zoveel mogelijk te voorkomen" dat de derde generatie allochtonen, die in Nederland geboren is, twee paspoorten heeft. Dat geldt overigens niet alleen voor Marokkanen maar voor kinderen van alle allochtonen. Deze generatie zou dan moeten kiezen. De gedachte erachter is dat de keus voor de Nederlandse nationaliteit de binding met Nederland sterker maakt. Dat versterkt de integratie, aldus Verdonk. Vooral Marokko hecht altijd strikt aan het behoud van de Marokkaanse nationaliteit.

De bewindsvrouw zei dat in de gesprekken met een aantal ministers „van beide kanten het probleem met Marokkaanse probleemjongeren in Nederland werd erkend. Maar we hebben ook over de Marokkaanse jeugd gesproken die het wel goed doet".

Met onderminister N. Chekrouni, die belast is met Marokkanen in het buitenland, sprak ze af een Nederlands–Marokkaanse werkgroep op te richten. Die gaat „instrumenten ontwikkelen" om afkerige Marokkaanse jongeren weer bij de samenleving te betrekken. Het is een initiatief van Verdonk en de Marokkaanse inbreng is „dat ze meedenken".

De ministers overhandigde aan alle gesprekspartners een Nederlandse vertaling van de moedawwannah, het nieuwe personen– en familierecht in Marokko sinds februari 2004. Ze heeft er vertrouwen in dat hierdoor de positie van de vrouw verbetert. Zo worden huwelijken en echtscheidingen van Marokkanen in Nederland voortaan door beide landen erkend. In de praktijk werkt dit echter helemaal niet, aldus vrouwenorganisaties. Verdonk vindt echter een bilateraal verdrag niet nodig, zoals Frankrijk en Spanje wel sloten.