De 48-jarige mevrouw Poetin omschrijft de voormalige KGB-directeur als een dominante persoonlijkheid, die ertoe neigt thuis, net als op zijn werk, de dienst uit te maken. Zij vindt dat vrouwen in haar land nog altijd worden gediscrimineerd en erkent dat zij zelf binnen haar gezin voor haar rechten heeft moeten vechten.

Poetins echtgenote klaagt over de lange werkdagen van haar man. De president vergeet dat „iemand niet alleen moet werken, maar ook moet leven.” Haar dochters Katja en Masja weten dat als ze met hem willen praten, ze „hem ’s avonds moeten opwachten met een beker kefir.”

Poetin spreekt thuis wel over de dingen die hij heeft gedaan, maar gaat niet in op politieke kwesties. „Als je hem iets vraagt over zijn plannen, is dat zinloos. Je kunt er beter maar niet naar vragen.”

De president vraagt zijn gezinsleden dus ook niet om advies. „Dat is nog nooit gebeurd”, aldus de presidentsvrouw.

Zij voegt hieraan toe dat Poetin waarschijnlijk wel luistert naar wat zij over politieke zaken heeft te melden, maar haar nog nooit heeft laten weten dat hij haar advies heeft overgenomen.

De first lady klaagt over het ontbreken van vrouwen in het kabinet. „Je kunt zeggen dat de wereld bestaat uit mannen en vrouwen, maar dat de macht alleen aan de mannen behoort.”

De strijd voor haar rechtmatige positie binnen het gezin omschrijft ze als volgt: „In mijn gezin heb ik mij altijd ingezet voor mijn rechten en de rechten van alle vrouwen, maar ik streef ernaar dat niet agressief te doen. Agressieve methoden zijn op geen enkele plaats en op geen enkel tijdstip aanvaardbaar.”

Zij beschouwt Poetin als het hoofd van het gezin en zegt dat haar man korte metten maakt met pogingen van lobbyisten om hem via zijn gezinsleden te benaderen. „Hij maakte duidelijk dat dit niet aanvaardbaar was”, aldus de first lady. „En ik, natuurlijk, zoals altijd in ons gezin, accepteerde zijn standpunt alsof dat het mijne was.”