Het meisje werd in februari 1992 geboren, het jongetje dik een jaar later. De vader van de kinderen, met wie Sonja toen getrouwd was, heeft de kinderen bij de scheiding een paar jaar later meegenomen. Sonja, die wordt verdacht van het mishandelen en ombrengen van Savanna, heeft die kinderen volgens eigen zeggen nooit meer gezien.

De rechtbank in Den Haag heeft vier dagen uitgetrokken voor de openbare behandeling van de rechtszaak. Maandag hoort de rechtbank alleen de moeder van de peuter. Dinsdag is het de beurt aan Mario B. (Bijleveld), met wie Sonja een relatie had ten tijde van de dood van haar dochtertje. Samen zaten ze in de auto waarmee ze het lijkje van Savanna vervoerden, waarschijnlijk om het in het bos te begraven. Volgende week maandag komen deskundigen aan bod en dinsdag volgen het requisitoir van de officier van justitie en de pleidooien van de advocaten.

De verdachte heeft zich na de geboorte van het jongetje laten steriliseren, omdat ze angstig was geworden voor moeilijke bevallingen. Bovendien wilde ze van haar toenmalige echtgenoot geen kind meer. Toen ze een paar jaar later samenwoonde met Reffles M. (Mulder), haar neef, heeft ze die sterilisatie weer teruggedraaid. M. is ook verdachte in de Savanna–zaak, de rechtbank buigt zich pas in het najaar over zijn rechtszaak.

Volgens De J. is M. niet de vader van Savanna, want ze wilde niet met haar neef een kind verwekken. Ze ging met ene Dennis naar bed, die ze zag als zaaddonor. Al vrij snel na de geboorte van het meisje kwamen verklaringen van onder meer buren, die de Kinderbescherming belden omdat De J. hardhandig met het kind zou omgaan. Ook zeiden getuigen dat Sonja het kind te weinig te eten gaf en haar luier niet verschoonde.

Volgens de verdachte zijn de beweringen van de getuigen allemaal zwaar overdreven. Ze ontkent dat ze haar kind hardhandig behandelde en slecht te eten gaf. Dat ze tegen het kind schreeuwde alsof het een volwassene was, is ook niet waar, aldus Sonja.