Echte kampeerders zijn buiten
Het zien van caravans op de weg doet allerlei prettige kampeergevoelens omhoogborrelen. Nu is dat gevoel altijd moeilijk te verklaren. Objectief gezien zal het voor een jong gezin met drie kinderen (5, 3 en 1 jaar) mogelijk relaxter zijn om een kindvriendelijk huis te huren. Maar: dáár zand naar binnen lopen verplicht tot stofzuigen. Het zonnetje buiten zien schijnen en snel de luxaflex dichtdoen. De badkamer moet na enige dagen intensief gebruik toch minstens een klein beurtje krijgen.
Onze voorkeur gaat uit naar het ’gaatjestapijt’ in de voortent, waardoor het zand keurig naar beneden zakt. Bij een aangenaam opwarmend zonnetje lekker onder de bomen of parasol. En als klap op de vuurpijl een interieurverzorger voor het schrobben van toilet en douche.
Tegen het buitengevoel dat kamperen je schenkt kan niet zo veel op. Sinds enig jaren is onze Bürstner van 4 meter gedurende enkele weken per jaar onze mobiele slaapkamer annex keuken. Vakantie is toch uitrusten? Wij zijn dus van het soort dat aan het begin van onze break-out-periode de bedden in slaappositie stelt zonder daar de rest van de vakantie nog iets aan te doen. Nu is dit ook ingegeven door het feit dat de kinderen toch ergens moeten slapen. Met baby en peuters is er altijd wel een kind dat van onze slaapkamer gebruikmaakt.
Hoewel de caravan uit 1981 stamt (is trouwens nog niet eens echt oud) hebben we wel een nieuwe voortent aangeschaft. Daar kan namelijk zo’n heerlijke uitbouw aan. Ideaal als slaap- of speelruimte bij een wat hevige regenbui. Als je kampeert, merk je dat het haast nooit de hele dag regent. Zodra de regenbui over het hoogtepunt heen is, gaat de rits van de voortent open, springen de kinderen als kikkers naar buiten en als het even kan eet je een halfuur later buiten de kipkerrie op.
Hier openbaart zich trouwens wel het grote verschil tussen stacaravan, bewoners en kampeerders. Op een camping waar beide ’rassen’ staan valt het verschil direct op. Chalethuurders zitten buiten als het echt warm is. Zodra het iets afkoelt eten ze binnen. Kampeerders daarentegen zitten in principe buiten en alleen als het echt niet anders kan, vertrek je met je gezelschap naar de voortent.
En dan zijn wij nog niet eens de ’echte.’ We bedoelen de vakantiegangers met tent, zonder koelkast, zonder stroom. Het is maar wat je wilt ervaren. Want dat je bij het kamperen iets ervaart, dat is een feit. Gelukkig zijn wij geen vluchtelingen of daklozen. Maar wanneer je tijdens een onweersbui in je voortent zit, besef je wel intens hoe klein je bent als mens en ben je dankbaar voor het feit dat er toch ergens een huis is dat op je wacht.
Familie Verkuil, Bleiswijk