Verder moeten in bedieningsgebieden minimaal 4 procent vaste NS-klanten wonen, zo heeft Transvision gisteren laten weten.

Consequentie is dat de situatie op ongeveer de helft van de NS-stations ongewijzigd blijft, in dertig gevallen staat een inkrimping op het programma en in acht gevallen een uitbreiding. Op tien stations stopt de Treintaxi omdat er te weinig vraag is of omdat NS daar geen treinen meer laat rijden. Daar staat tegenover dat uit onderzoek is gebleken dat op veertien locaties juist behoefte is aan de Treintaxi. Het komend jaar zullen hier taxi’s gaan rijden.

De NS-dochter wil vooral de kwaliteit verhogen en de wachttijd reduceren. Uit onderzoek is gebleken dat 70 procent van de passagiers op het station binnen tien minuten na een melding wordt opgehaald, 30 procent moet langer wachten. Belangrijkste oorzaken van de langere wachttijden zijn een toename van de files (met name op provinciale wegen) en de steeds langere afstanden die moeten worden afgelegd.

De Nederlandse Spoorwegen en Transvision hebben nu drie normen bepaald waaraan de Treintaxi komend jaar moet voldoen: de te bedienen plaats mag maximaal 8 kilometer van het station af liggen, in de bedieningsregio moet minimaal 4 procent vaste NS-klanten wonen en de vraag vanuit het gebied moet ten minste 5000 passagiers per jaar bedragen.

Iets duurder
Treintaxi had in 1997 nog 3,8 miljoen passagiers, daarna liep het terug tot 3 miljoen vorig jaar. Momenteel heeft de taxi een dekkingsgraad van ruim 60 procent. Het tekort, vorig jaar 17 miljoen gulden, wordt volledig gefinancierd door de NS.

Met de komst van de euro zal de Treintaxi iets duurder worden: vanaf 2002 kost een kaartje aan het loket 3,50 euro (ƒ 7,70, tegen ƒ 7,50 nu), bij de chauffeur kost een biljet straks 4,50 euro (ƒ 9,90, tegen ƒ 9,50 nu).