Mayr-Lori was donderdag in Amersfoort te gast op de jaarlijkse Israël-Bijbel-Landdag. Hij is geboren in een orthodoxe Joodse familie. Tijdens de Zesdaagse Oorlog in 1967 kwam hij oog in oog te staan met de dood. In een tankgevecht met Arabische tanks zag hij enkele Arabieren uit de tank springen, die door de Israëli’s ineens neergemaaid werden. Wat zou dat voor mij zijn geweest als ik had moeten sterven, schoot het door hem heen.

Het werd een keerpunt in zijn leven. Mayr-Lori ging op zoek naar antwoorden op levensvragen. „De rabbijnen die ik sprak konden het antwoord niet geven. Het hangt van God af of Hij je goede daden aanneemt, zo werd mij gezegd. Ik had wel de Tenach maar nooit het Nieuwe Testament gelezen. Als mensen mij toen niet van de boodschap van de Messias Jezus hadden verteld, zou ik hier niet in Nederland geweest zijn.”

Mayr-Lori is voorzitter van de Messiaans-Joodse Alliantie in Engeland, een organisatie -opgericht in 1866- die meer dan 1000 leden telt. De alliantie behartigt de belangen van de ongeveer 7000 messiasbelijdende Joden die wijd verspreid in het Verenigd Koninkrijk wonen, tot in het hoge Schotland. „Messiasbelijdende Joden vormen heel kleine groepjes, behalve enkele grotere gemeenten in het gebied van Londen. We beleggen voor deze diaspora-Joden bijeenkomsten. Er zijn er die deze ontmoetingen niet nodig hebben, maar er zijn er ook genoeg die op een of andere wijze contact op prijs stellen.”

Evenals in Israël vormen de messiasbelijdende Joden ook in Engeland een zeer gevarieerde groep: van gereformeerde tot pinksterachtige en charismatische gemeenschappen. Mayr-Lori, relativerend: „We zijn niet meer dan een parapluorganisatie.” Wat het verbindende dan is? „De levende band met Messias Jezus, kort gezegd. Het overige is niet belangrijk. Of iemand zich aangetrokken voelt tot de ene of de andere groep, is puur een kwestie van temperament. Het meer rustige en bezonnere type voelt zich aangetrokken tot gereformeerden, een beweeglijk en gevoelig persoon meer tot de pinksterbeweging.”

Een van de hoofdtaken in het dagelijkse werk van Mayr-Lori is niet zozeer het voorzitterschap van de alliantie, als wel zijn werk onder de Russische Joden in Duitsland en Oost-Europa. Dat werk werd in 1990 gestart toen de Muur in Berlijn viel en de perestroika van Gorbatsjov nieuwe wegen opende. Mayr-Lori trok naar Leningrad, dat toen omgedoopt werd tot Sint-Petersburg, en stichtte daar een messiasbelijdende gemeente. Vanaf Sint-Petersburg trok hij met zijn auto vol literatuur naar Rusland en bezocht hij uiteenlopende plaatsen, tot in Siberië.

De tegenstand was niet gering. „Vooral de Russisch-Orthodoxe Kerk zag ons als een bedreiging, hoewel we alleen onder Joden en niet onder de Russen werkten. De orthodoxen slaagden er in om voortdurend moeilijkheden op te werpen. Toen veel Russische Joden naar Duitsland trokken, hebben wij het werkterrein verlegd naar dat land. In Duitsland zijn nu zo’n twintig messiasbelijdende groepen die bijeenkomen, van grote gemeenten als Stuttgart tot kleinere groepen als Postdam. Er leven in Duitsland meer dan 100.000 Russische Joden.”

Mayr-Lori constateert onder Russische Joden een grote openheid voor het Evangelie. „Evenals in Israël het geval is, zijn het zowel de rabbijnen als de regering die hen teleurstellen en die niet de antwoorden geven die men zoekt.” Onder de orthodoxe Joden is er, evenals in Israël, veel verzet tegen messiasbelijdenden. „Volkomen onterecht”, vindt Mayr-Lori. „Wij blijven Jood wanneer we tot geloof in de Messias komen. Dat was ook het geval in de oude kerk, die gewoon Joods bleef, maar pas later een christelijk karakter ging vertonen. Wij willen niet deel van de kerk worden noch een nieuwe kerk proclameren, maar het gaat ons alleen om een persoonlijke relatie met Messias Jezus. Dat houdt helaas ook in dat bekeerde Joden nogal eens uit hun gemeenschap uitgestoten worden. Mijn vader vond het ook vreselijk dat ik Jezus aanvaardde als Messias. Ik heb mijn ouders daarna ook niet meer gezien.”

Deze strijd tussen orthodoxe en messiasbelijdende Joden ziet Mayr-Lori puur als de strijd tussen vlees en Geest. „Het vlees vecht tegen de boodschap van Jezus. Joden weerstaan de Geest als ze Jezus niet willen aanvaarden. Joden en heidenen zijn allen kinderen van Adam. We kunnen ons niet verheffen op het feit dat we kinderen van Abraham zijn. Dat verzet tegen Jezus is er evenzeer bij de Joden als bij de geseculariseerde westerse mens. Het verschil is dat bij de wederkomst van de Messias de sluier van de Joden weggenomen zal worden. Dat zal gebeuren wanneer de volheid van de heidenen ingegaan zal zijn. Dan zal iedereen zien dat we Hem doorstoken hebben. Het zal openlijk voor de Joden zichtbaar zijn, en niet meer door de prediking van het Evangelie.”

De recente geruchtmakende ontwikkelingen in het Midden-Oosten vervullen Mayr-Lori met grote zorg. Afgelopen maandag werd in Londen de dag van de arbeid gevierd, waar meer dan 50.000 Joden elkaar troffen op Trafalgar Square. Het deed hem goed dat er zoveel christenen waren die blijk gaven van hun solidariteit met de Joden. Hij ziet dat als een positief aspect van de moeite die Israël nu doormaakt. De negatieve kant ervan is echter dat er nog zo veel christenen zijn die menen dat zij de plaats van Israël hebben ingenomen.

Van intolerantie merkt Mayr-Lori in Engeland en Duitsland nog niet zo veel. „Wel is het opvallend dat degenen die pro-Israël zijn nog meer pro-Israël worden en die pro-Palestijns zijn meer pro-Palestijns. God Zelf is niet pro-Israël of pro-Palestijns, maar Hij houdt van mensen, zozeer dat Hij Zijn Zoon heeft gezonden naar deze wereld.”

Mayr-Lori is ondanks zijn zorg over de huidige geweldsspiraal in het Midden-Oosten hoopvol over de toekomst. „Op één dag zal Israël zijn Messias kennen. God zal Zich zichtbaar openbaren. Maar daarvóór zal de grote vervolging losbreken. De messiasbelijdenden zijn nog maar een kleine minderheid, maar dan zal heel Israël zalig worden, werkelijk iedereen.”

Dan, nadenkend: „Maar wat eraan voorafgaat zal vele malen erger zijn dan de holocaust…”