Zorgzaamheid voor de ander neemt af
Het Broeder Overleg Christelijke Studentenverenigingen (BOCS) hield woensdagavond in Utrecht een forumbijeenkomst over de kloof tussen welvaart en welzijn. „Het gaat te goed met ons om na te denken over de zin van het leven.”
”Heerlijk, helder, heden?” kreeg de avond als titel mee. „We rekenen elkaar af op economische welvaart. Alles gaat om het economische. We proberen te investeren in het economische maar waar het om gaat is wat zin geeft aan het leven. Te veel afstemmen op het economische leidt vaak tot verwaarlozing van het sociale en culturele”, zei prof. dr. A. Klamer, hoogleraar culturele economie aan de Erasmus Universiteit. Met prof. dr. H. J. Selderhuis en de studenten M. Langeraar en P. de Leede maakte hij deel uit van het forum.
„Het gaat te goed met ons om na te denken over de zin van het leven”, was een van de stellingen waarover werd gediscussieerd. Prof. Selderhuis: „Nee, dat geloof ik niet. Maar wel dat mensen stoppen met nadenken, vanwege de consequenties ervan.” Dat welvaart tot een egoïstische samenleving leidt, is de mening van De Leede. „We hebben te lang en te veel gekeken naar welvaart.” Langeraar: „Waar ik bang voor ben is dat welvaart leidt tot het maken van vrienden, waar je goed mee omgaat. Het dienen is minder belangrijk geworden.” Prof. Klamer: „Het blijkt dat het geven aan goede doelen sterk is gedaald.”
De forumleden signaleren dat in de samenleving een tendens te bespeuren is die gericht is op de eigen regio. Selderhuis vindt de grote belangstelling voor lokale politieke partijen en de opkomst van regionale omroepen verontrustend. Prof. Klamer duidt dat juist als positief. „Het besef om te horen bij een eigen kring is belangrijker geworden. Hier kan ik verantwoordelijkheid nemen. Ik hecht erg aan gemeenschappen. Dat kan alleen als je uitgaat van een sterke basis, een sterke familie. Hoe sterker je basis is, hoe groter de kring waarvoor je verantwoordelijkheid neemt. Je moet sterk staan voor je tradities. De zorgzaamheid neemt echter af in de samenleving. De mentaliteit van het geven is erg afgekalfd. Als er bij mijn buren iets gebeurd, bel ik hoogstens een sociale dienst op. Het vermogen om sociaal te leven neemt af in Nederland.”