UTRECHT - Een nieuwe huisartsenstaking is onvermijdelijk. Vanaf volgende week woensdag gaat de deur van vrijwel elke huisartsenpraktijk voor drie dagen op slot. De leden van de Landelijke Huisartsen Vereniging (LHV) kozen donderdagavond definitief voor harde acties. Ze komen daarmee in het geweer tegen het nieuwe zorgsysteem van minister Hoogervorst (Volksgezondheid).

Artsen moeten in dit systeem een deel van hun variabele onkostenvergoeding afstaan aan verzekeraars. Volgens hen gaat dit ten koste van de praktijk.

Eerder op de dag probeerde de minister tevergeefs de stakingsactie te verijdelen door zijn standpunt in een brief aan alle artsen nog eens uit te leggen. De brief had echter een averechtse werking, stelt LHV-voorzitter B. Vos. „Er stond niets nieuws in.”

In de brief onderstreept de minister dat hij in het nieuwe stelsel heeft gezocht naar een eerlijke balans tussen inzet en inkomen. De artsen vragen zich af welke praktijkinvesteringen nodig zullen zijn om het afgestane deel van de onkostenvergoeding weer terug te krijgen.

Daarop deed de minister de toezegging het inschrijftarief te zullen verhogen, zodra zou blijken dat het terugbetalen van de onkostenvergoeding door verzekeraars achterwege blijft.

In het nieuwe zorgsysteem zijn artsen verplicht de zorgverzekeraar op het declaratieformulier te informeren over hun diagnose. Ook dat wekte bij artsen woede, stelt Vos. „Verzekeraars willen op die manier een vinger aan de pols houden en artsen indien mogelijk dwingen een minder efficiënte therapie voor te schrijven, die goedkoper is. Daarmee raken ze direct aan de professionaliteit van de arts.”

Hoewel de leden van de LHV het stakingsbesluit met een staande ovatie begroetten, is geen van de artsen er volgens Vos echt gelukkig mee. „Het gaat ons aan het hart dat we het zo ver moeten laten komen. Toch is het besluit vrijwel unaniem genomen; minder dan 1 procent van onze leden is het er niet mee eens.” Artsen die niet staken, doen dat volgens Vos uit geloofsprincipes. „Inhoudelijk zijn ze het echter roerend met ons eens.”

Dat patiënten last zullen krijgen van de staking noemt Vos onvermijdelijk, „maar we wilden geen staking voor onbepaalde tijd en ook geen zonder vangnet.” In de praktijk betekent dit dat huisartsen wel zorg blijven verlenen aan ernstig zieke patiënten. In spoedeisende gevallen kunnen patiënten terecht bij 1-1-2 en eerstehulpposten van de ziekenhuizen.

Na de eerste drie stakingsdagen krijgt de minister van de LHV een nieuwe onderhandelingskans. „Komt daar niets uit, dan gaan de acties over maximaal veertien dagen verder”, zegt Vos.

De laatste grote huisartsenstaking was in het voorjaar van 2001. Artsen ageerden toen tegen een vervijfvoudiging van de arbeidsongeschiktheidspremies. Begin dit jaar voerden huisartsen in grote delen van het land zogenaamde stiptheidsacties. Patiënten werden daarbij eerder doorverwezen naar de specialist. Huisartsen wilden daarmee laten zien hoeveel dure specialistische zorg zij jaarlijks besparen.