Volgens Amerikaanse ondernemers levert dat Chinese bedrijven een oneerlijk concurrentievoordeel op, waardoor Amerikaanse banen verloren gaan. Bovendien draagt dit bij aan het Amerikaanse handelstekort.

In het halfjaarlijkse rapport aan het Congres zegt het ministerie van Financiën dat China beschouwd kan worden als „valutamanipulator” als er niets gebeurt. Zou Washington tot deze conclusie komen, dan zijn er volgens een wet uit 1988 sancties mogelijk. President Bush deed dinsdag nog een duit in het zakje door Peking ervan te beschuldigen beloften niet na te komen die het had gedaan om lid te kunnen worden van de Wereldhandelsorganisatie (WTO). De Senaat in Washington keurde vorige maand al een voorstel goed om „maatregelen” tegen China te nemen als Peking niets onderneemt. Minister van Financiën John Snow probeert de gemoederen te kalmeren en dringt aan op een diplomatieke oplossing.

Sommige Amerikaanse economen vinden, evenals het bedrijfsleven, dat het hoog tijd wordt om China met harde middelen onder druk te zetten. Niet iedereen is echter overtuigd van het nut van zo’n harde koers. „De druk op China opvoeren werkt mogelijk contraproductief”, meent economiehoogleraar Barry Eichengreen van de universiteit van Californië in Berkeley. Hij wijst erop dat de yuan aan de dollar is gekoppeld. Dat verplicht Peking gezien het Chinese handelsoverschot met Amerika ertoe Amerikaanse schatkistpapieren te kopen. „Als Peking de koppeling loslaat, valt die verplichting weg. Dan moet Amerika wegens zijn overbesteding elders geld lenen of de rentetarieven hier drastisch opschroeven. Dat is niet gunstig voor onze economie.”