Antillianen vormen pas de laatste jaren een probleemgroep in ons land. Later dan de uittocht uit Suriname, kwam de migratie uit de Antillen op gang. Maar toen er eenmaal een paar schapen over de dam waren, volgden er aanzienlijk veel meer.Al dan niet aangedikte verhalen over hoe makkelijk het hier is om aan een uitkering te komen, of langs legale of illegale weg geld te verdienen, bereikten snel vrienden en buurtgenoten op de Antillen. Daar is de werkloosheid hoog en zijn de sociale voorzieningen een stuk minder dan in Nederland.

Inmiddels zijn we gelukkig zover dat het kabinet overeenstemming heeft bereikt over een ontmoedigingsbeleid ten aanzien van kansarme risicojongeren uit de Antillen. Wie hier geen werk heeft en ook niet hierheen gekomen is om een opleiding te volgen, wordt voortaan teruggestuurd. Op die manier wordt voorkomen dat ze op het criminele of semicriminele vlak terechtkomen.

Eigenlijk had dit al tien of twintig jaar eerder geregeld moeten worden, maar de toenmalige kabinetten durfden het niet aan. Minister Verdonk houdt echter van aanpakken. Bovendien heeft zij het politieke tij mee. De nieuwe D66-minister Pechtold staat achter haar.

Wel is het ongelukkig dat deze plannen niet eerst besproken zijn met de Antilliaanse regering. Die is hier toch duidelijk belanghebbend.

Dat Antillianen zich hier zo makkelijk kunnen vestigen, komt doordat de Antillen (net als vroeger Suriname) deel uitmaken van het Koninkrijk. Die constructie is vijftig jaar geleden bedacht, maar roept steeds meer problemen op. Ook op de Antillen zelf.

Tussen die vijf eilanden bestaat nauwelijks een band. Vandaar dat Aruba al jaren geleden uit het verband van de Nederlandse Antillen gestapt is.

Nu was een halve eeuw geleden volstrekt niet aan de orde dat grote groepen Surinamers of Antillianen uit de lagere sociale klassen zich hier zouden gaan vestigen. Alleen al de reiskosten waren voor hen niet op te brengen. De huidige goedkope vliegtickets bevorderen echter niet alleen het verre toerisme, maar werken ook drempelverlagend voor emigranten.

Vandaar dat het hoog tijd is om de vrije vestiging van Antillianen in Nederland toch enigszins aan banden te leggen. Als jongeren uit sociaal zwakke milieus, met een beperkte schoolopleiding, die nauwelijks de Nederlandse taal beheersen, zonder hun ouders hierheen komen, is het geen wonder als ze in de fout gaan. Daar kun je gewoon op wachten.

Nu hebben deze jongeren op de Antillen weinig toekomstmogelijkheden en de Antilliaanse autoriteiten zijn hen liever kwijt dan rijk. Maar de kans dat ze hier wel een normaal bestaan op kunnen bouwen is zo klein, dat het in hun eigen belang en ook in ons belang is om die vluchtroute af te snijden. We hebben hier al probleemjongeren genoeg.

De zwakke structuur van veel Antilliaanse gezinnen is een van de redenen waarom deze jongeren ontsporen. Als ze al weten wie hun vader is, hebben ze vaak weinig contact met hem. Laat staan dat hij zich intensief met hen en hun schoolopleiding bemoeit en zich voor hen verantwoordelijk voelt. Dat alleen al is een levensgroot probleem.