Gelijk er dus zowel voor als tijdens de komst van Christus in het vlees altijd rechtvaardig zaad was overgebleven, zo waren die er ook nog na Zijn verschijning in het vlees. Alhoewel de zonde en zorgeloosheid Zijn duurgekochte kerk gruwelijk bezoedeld hadden, werden er in de meeste plaatsen wel enige weinigen gevonden die zich onbesmet bewaard hebben van de wereld.Om nog maar een voorbeeld te noemen: Sla uw ogen op de kerk van Sardis. Die gemeente had de naam dat zij leefde en ze was dood in zonde en zorgeloosheid en haar werken werden niet vol voor God gevonden. Zij werden door de mond van de Waarheid vermaand en streng bedreigd. „Ik weet”, zegt Hij, „uw werken, dat gij de naam hebt dat gij leeft en gij zijt dood.”

Onder dat volk evenwel en in die verdorven stad was nog een overblijfsel naar de verkiezing.

Waar de rechtvaardigen zeer dun gezaaid waren, daar zegt Christus van dat er weinigen waren die hun klederen niet bevlekt hadden. Onder hen verstaat de Zaligmaker buiten twijfel mensen met namen, die van anderen onderscheiden waren. Hij kent ze niet alleen aan hun gedrag, maar ook bij hun naam, wie en waar ze zijn. Het is als een herder die zijn schapen kent, of als een vader die zijn kinderen bij name roept.

Zo zegt Jezus in deze tekst: „Gij hebt nog enige weinige namen…” Rechtvaardigen hebben immers een naam op de aarde, maar ook in de hemel.

Cornelius Walingius, predikant te Twisk (Keur van bijbelstof, 1728)