Klachten aan de arm, nek en schouder komen vaak voor. Een huisarts met een praktijk van 2500 patiënten wordt circa 366 keer per jaar geconsulteerd vanwege een klacht aan de arm, nek of schouder. Tot nu toe was weinig bekend over het beloop van deze klachten nadat iemand daarvoor zijn huisarts had geconsulteerd. Tevens was er behoefte aan informatie over factoren die kunnen voorspellen hoe groot de kans is op herstel na verloop van tijd. Kennis over deze factoren is onder meer nodig om de behandeling te kunnen bepalen en om patiënten optimaal te kunnen voorlichten.

Aandoeningen met een slechte prognose (die wellicht voor vroege verwijzing in aanmerking komen) moeten onderscheiden worden van relatief ’onschuldige’ klachten die geen verwijzing of behandeling behoeven. Met behulp van een vragenlijstonderzoek is getracht deze leemte op te vullen. Ruim 600 mensen die met een nieuwe klacht aan de arm, nek of schouder bij de huisarts kwamen hebben in anderhalf jaar tijd vijf vragenlijsten ingevuld. Behalve over kenmerken van de klacht, de mate van pijn en beperkingen in dagelijkse activiteiten werden vragen gesteld over onder meer stress, de manier waarop men omging met de pijn, sociale steun, ervaren gezondheid en vitaliteit.

Versterkt
Uit het onderzoek blijkt dat slechts eenderde van de patiënten na één jaar volledig is hersteld. De manier waarop patiënten omgaan met klachten aan arm, nek of schouder bleek invloed te hebben op het herstel. Degenen die veel piekeren over hun klacht of de neiging hebben zich terug te trekken, hebben een slechtere prognose. Mogelijk worden deze mensen te veel in beslag genomen door hun lichamelijke klachten, waardoor de sensatie van pijn en beperking wordt versterkt.

Ook patiënten die al lang last hebben van hun klacht voordat ze een huisarts raadplegen, meerdere klachten hebben of herhaaldelijk dezelfde klacht ondervinden, hebben een lagere kans op herstel en minder afname van pijn en beperkingen.

Deze informatie kan de huisarts helpen zijn patiënten beter te informeren over hun prognose. Daarnaast kunnen patiënten worden geïdentificeerd die een hoog risico op aanhoudende klachten hebben en voor wie aanvullende behandeling nodig is. Het geven van voorlichting waardoor patiënten leren anders met hun klachten om te gaan, leidt mogelijk tot een betere prognose.

De auteur is als onderzoekster verbonden aan het VU medisch centrum in Amsterdam.