Inspecteur-generaal H. Kingma presenteerde het maandag. „Het gaat beter, maar het is te laat en te weinig. Nu is er geld, maar zijn er te weinig werknemers om de stijgende vraag aan te kunnen.”

Met name de situatie in verpleeg- en verzorgingshuizen treft hem. „De zorg is daar echt in de knel, vooral in de zomer.” Bovendien is het aantal ouderen dat lang moet wachten op zorg, vorig jaar nog verder gestegen in vergelijking met het jaar 2000. In de thuiszorg en de gehandicaptenzorg namen de wachtlijsten wel af.

Andere grote knelpunten die de IGZ in 2001 constateerde, betreffen de medische zorg voor asielzoekers, een tekort aan intensievezorgbedden voor kinderen, de wachtlijsten voor behandeling in ziekenhuizen, de kraamzorg en een gebrek aan psychiatrische crisisopvang. Bovendien nam het aantal mensen zonder vaste huisarts toe.

Volgens Kingma moeten de politiek en de samenleving principiële keuzes maken. „De budgettering duurt al twintig jaar. Wie niet kiest, krijgt wachtlijsten. Dat is de realiteit van vandaag.” De inspecteur-generaal dringt aan op minder centrale regulering van de zorgsector, zodat instellingen zelfstandiger en doelmatiger kunnen werken. Dat beleid is de afgelopen jaren in gang gezet.

De inspectie ontdekt ook dat maar een klein aantal Europese lidstaten zich houdt aan de afspraken over de bewaking van geneesmiddelen. Kingma noemt de internationale handel in al dan niet vervalste medicijnen via internet een groeiend probleem. De inspectie kan daar niet tegen optreden, omdat haar bevoegdheid op dit moment niet verder dan de landsgrenzen reikt. „Wij willen dit internationaal aan kunnen pakken. Daarvoor moeten de regels veranderen”, aldus Kingma.

In 2001 beoordeelde de IGZ bijna 2400 meldingen uit de zorgsector. Dat is de laatste jaren stabiel. In totaal werden 343 fouten gemeld waarbij de patiënten letsel opliepen. Daarvan liepen er 96 dodelijk af door vermijdbare fouten, waarvan tweederde in ziekenhuizen werd gemaakt. Meestal gaat het om persoonlijke missers en niet om organisatorische fouten. De inspectie wil meer inzicht in persoonlijke fouten. Volgens Kingma vormen de meldingen het topje van de ijsberg, omdat instellingen niet verplicht zijn calamiteiten te melden. Er zijn plannen om dat te veranderen.