Volgens de organisatie is het dit jaar extreem druk. Zij schrijft dit toe aan het 60–jarige jubileum van de bevrijding. De stoet die even voor half acht vanaf het TNO–instituut naar het momument is vertrokken, bestaat uit een gemêleerd gezelschap met opvallend veel kinderen.

Om acht uur zal de officiële plechtigheden bij het monument beginnen. De herdenking in het duingebied heeft altijd een ingetogen karakter en staat bekend als ceremonie voor de ’gewone man/vrouw’.

Speeches worden er niet gehouden, hoogwaardigheidsbekleders komen op persoonlijke titel en iedereen loopt in willekeurige volgorde langs het monument. Alleen de nabestaanden van diegenen die op de Waalsdorpervlakte werden gefusilleerd, krijgen extra aandacht. Zij lopen aan de kop van de stoet.

De plechtigheid begon net als alle jaren met de tocht naar het monument. De stoet werd begeleid door het geluid van de zware boudonklok die dateert uit 1959. Even voor acht uur werd de klok stilgezet en klonk het trompetsignaal over de vlakte. Hierna volgde twee minuten stilte en aansluitend het Wilhelmus. Daarna kregen de aanwezigen gelegenheid langs het monument te lopen om even persoonlijk stil te staan bij de doden en bloemen neer te leggen.

Hoeveel personen de nazi’s in de oorlog op de vlakte van Waalsdorp hebben geexecuteerd, is niet duidelijk, waarschijnlijk tussen de 250 en 280. De meeste (215) slachtoffers zaten eerst gevangen in het gedeelte van de Scheveningse gevangenis dat sindsdien bekendstaat als het Oranjehotel.

De laatste jaren merkt de organisatie van de herdenking, Erepeloton Waalsdorp, dat de aanwezigen niet meer alleen diegenen herdenken die op de vlakte de dood vonden, maar eigenlijk iedereen die ze verloren hebben. Ook groeit de belangstelling, ook van mensen met allochtone achtergrond.