Het is donderdag een bijzondere dag. Op een en dezelfde datum staan we stil bij het heilsfeit van Christus’ hemelvaart en herdenken we dat we als volk zestig jaar geleden zijn bevrijd van het onderdrukkende nazi-bewind. Dat is nog niet eerder voorgekomen. Zo op het eerste gezicht lijken hemelvaart en de bevrijding van een satanisch regime weinig met elkaar te maken te hebben. Toch is dat verband er wel degelijk.De Duitse theoloog prof. dr. Peter Beyerhaus is ervan overtuigd dat de nazi’s de oorlog hebben verloren mede door hun optreden tegen de joden, Gods oude verbondsvolk. Hij ziet in de Tweede Wereldoorlog iets weerspiegeld van de strijd die er in deze wereld is; de strijd tussen God en Zijn Messias aan de ene kant en de satan aan de andere zijde.

De kerk noemt Hemelvaartsdag wel de kroningsdag van de Heere Jezus. En dan is het verband snel gelegd. De hemelvaart van Christus laat zien dat Hij de overwinning op satan heeft behaald. Het is de tegenstander van God niet gelukt het verlossingsplan, dat Hij van eeuwigheid had uitgedacht, te doorkruisen. De Heere Jezus heeft het uitgeroepen aan het kruis: „Het is volbracht!” Zijn hemelvaart, Zijn terugkeer naar de Vader, is de kroon op dat volbrachte werk.

In de wereld is een strijd gaande tussen God en Zijn Messias en de satan. Hoe waar dat is, zien we onder meer in de verschrikkingen van de laatste wereldoorlog. De schoorstenen van de vernietigingskampen zijn de versteende monumenten van een duivels regime. Ze roepen ons op de gruweldaden nooit te vergeten. En ze tonen ons pijnlijk hoe we ook als Nederlandse bevolking -gelukkig waren er positieve uitzonderingen- in die tijd tekort zijn geschoten ten aanzien van de joden, de beminden om der vaderen wil.

Maar: de concentratiekampen verwerden tot puinhopen. Het Derde Rijk stortte in. Gods vijanden zullen vergaan, zegt de Bijbel. En ze zijn vergaan.

Alle macht. Die was niet gegeven aan Hitler. Alle macht is alleen gegeven aan Hem, de Zoon des Vaders. Aan Hem is gegeven alle macht in hemel en op aarde. Dat is de garantie Die Hij aan de Zijnen geeft voordat Hij ten hemel vaart: „Mij is gegeven!”

In de donkere oorlogsjaren werd het zicht op die almacht van God voor velen verduisterd door de aswolken uit de ovens van de concentratiekampen. Hoe kon de Heere dit alles toelaten? Wat is er geleden, gebeden en gestreden in de treinwagons, in de kampen, in de schuilkelders en aan de fronten. Maar wat heeft de Heere ook in die jaren laten zien dat Hij een trouwe Herder van Zijn schapen is. Menige oudere weet te vertellen van wonderlijke uitreddingen. In een kamp als Dachau ervoer ds. J. Overduin dat in de helse omstandigheden de hemel soms heel dichtbij was.

De gekroonde Koning is bij de Vader. En vandaar zal Hij wederkomen om te oordelen, de levenden en de doden. Hij zal wederkomen, Die de tekenen van het lijden in Zijn handen en Zijn voeten heeft. Door Zijn volbrachte werk, door Zijn lijden, sterven en opstanding, is er bevrijding van zonde en duivel. Echte bevrijding. Alleen de Zoon van God kan immers waarlijk vrij maken. We kunnen al zestig jaar in een vrij land wonen en toch nog gevangenzitten in de ketenen van de boze. Weten we ook, heel persoonlijk, van een andere bevrijding?

De kerkdeuren zullen morgen weer wijd openstaan. De gemeente komt op bevrijdingsdag 2005 allereerst samen in Gods huis. Na de avond van de herdenking van de gevallenen in de oorlog is er een morgen waarop gezongen mag worden. Niet van onze grote daden, maar van Hem, Die ten hemel opvoer vol eer. Van Hem Die Zijn strijd bekroond zag worden. Hij is in het diepste lijden geweest. Hij is erdoorheen gegaan. Daarom kan Hij, ook als op deze 4e mei oude wonden opengaan, troosten als geen ander.