Volgens Ulonska zijn de oudsten in de gemeente vaak alleen „gemeentelijk bestuurder.”Tijdens bijeenkomsten houden deze leidinggevenden zich voornamelijk bezig met organisatorische zaken. Ze staan te weinig stil bij hun geestelijke verantwoordelijkheid, aldus Ulonska in een interview met het tijdschrift Gemeinde Gottes. Oudsten dienen allereerst herder en zielzorger zijn: „Ze zijn verantwoordelijk voor het geestelijk welzijn en de geestelijke groei in de gemeente.”

Volgens de Duitse voorganger zijn de oudsten in het Nieuwe Testament „niet het resultaat van democratische verkiezingen”, maar door God aangesteld. Ulonska pleit er dan ook voor voorgangers te beroepen: „Ze worden na gebed door de bestaande oudsten gekozen. Na een proefperiode kan de voorganger door de gemeente worden bevestigd.”

De oud-preses van de BFP is kritisch over het feit dat in veel gemeenten één persoon de geestelijke verantwoordelijkheid draagt, of zich ontwikkeld heeft tot een „ongrijpbare gevolmachtigde.” Volgens hem moeten de leidinggevenden in de gemeente volgens het Nieuwe Testament hun verantwoordelijkheid als collectief waarnemen. „Een dictatoriale, autoritaire stijl vind ik machtsmisbruik”, aldus Ulonska.

Ook leiderschap zonder gezag is volgens de voorganger niet naar Gods wil. „Goed bestuur naar bijbelse richtlijnen wordt door de gemeente erkend als zij ziet dat de verantwoordelijken de gemeente met liefde en zorg omringen.”