De rechters achtten bewezen dat een deel van de groep van elf Chinezen en een Pakistaan uit winstoogmerk illegale Chinezen naar Nederland smokkelde. De rechtbank sprak twee verdachten vrij. Het openbaar ministerie had straffen tot zeven jaar geëist.

De smokkelaars hadden in Rotterdam en Den Haag de beschikking over enkele huizen. Hier werden de illegalen tijdelijk ondergebracht, tot het moment waarop zij verder konden reizen. Die reis ging meestal naar Spanje of Engeland. De illegalen en hun familie betaalden de smokkelaars forse reissommen.

De straffen vielen lager uit dan geëist, omdat niet alle verdachten schuldig zijn bevonden aan het lidmaatschap van een criminele organisatie. Ook sloot de rechtbank afgeluisterde gesprekken, waarbij de identiteit van de deelnemers niet met zekerheid kon worden vastgesteld, uit van het bewijs. Daardoor zijn sommige transporten niet direct aan enkele verdachten te koppelen. Dat leidde in twee gevallen tot vrijspraak.