in een tweede reactie op de lezing van ds. A. Schreuder over de school en opvoeding. Ds. A. Schreuder heeft een aantal behartenswaardige zaken over opvoeding en onderwijs gezegd. De betrokkenheid op en de spanning waarbinnen ouders en school staan is heel herkenbaar onder woorden gebracht. Zijn spits naar de noodzaak dat allen die rondom jongeren uit de gereformeerde gezindte staan identificatiefiguren moeten zijn en dat de school primair een taak voor onze jongeren heeft, kan vanuit de praktijk worden onderschreven.

De vraag alleen is of de gewenste afstemming tussen school, gezin en kerk ook wordt bereikt door deze zaken steeds weer te noemen of door samen te zoeken naar mogelijke verbeteringen of oplossingen.

Het is namelijk niet alleen de onmacht bij de ouders die de voorzitter van onze collega-school onder woorden brengt maar een veel bredere onmacht: namelijk ook in school en in de kerk. Alle ontwikkelingen in de maatschappij waar wij deel van uitmaken, raken ouderen en jongeren. Aan de invloed daarvan kunnen onze jongeren zich niet ontworstelen. Daar staan we middenin.

De open samenleving brengt beter dan enkele jaren geleden de problemen gewoon naar buiten. Zorgen van gezinnen, zorgen in de kerk en zorgen op de school. Dat we dan de antwoorden allereerst en allermeest moeten zoeken in het aanroepen van de Heere moet en mag ook met verwondering gezegd worden.

Vervolgens moeten ouders en school de tijd wel verstaan en niet de vorm van onze oplossingen opleggen zonder te weten of ze landen. Het vraagt tijd en energie om met onze jongeren te zoeken naar antwoorden. Onszelf af te vragen of we ons verschuilen achter: „Dat doen we zo niet” of „Dat mag van de Heere niet”, of dat we dat ook zelf echt menen en voorleven. Nog meer regels om de vloed in te dammen, maakt alleen maar dat we nog onduidelijker worden en verzinken in een subcultuur.

Afstemming
Helder zijn over waar we staan op grond van Schrift en belijdenis is één zaak, ruimte bieden om daar vorm aan te geven is een andere. Dat vraagt afstemming tussen kerk, gezin en school. Is er echt bereidheid om enige afstemming te zoeken tussen catechese en onderwijs? Zoeken we elkaar op als er problemen zijn of vanuit echte belangstelling?

De school heeft de taak om de ouders behulpzaam te zijn in hun opvoedingstaak. Gelukkig hebben we daar wat meer oog voor gekregen en zien we onderwijs niet alleen als kennisoverdracht, maar is er ook de vormingsopdracht die serieus wordt genomen. De school heeft een pedagogische -dat is een opvoedkundige taak- en die vraagt om invulling. De Heere geve nog vele echte pedagogen om onze jongeren te dienen - thuis, in de kerk en op de school.

De auteur is voorzitter van de directie van het reformatorische Calvijn College in Zeeland.