AMERSFOORT - „De reformatoren Calvijn, Luther en Bucer hebben gezegd dat men in kleine groepen bij elkaar moet komen. Daarom is het vreemd dat er in de traditionele kerken angst heerst over het samenkomen in kleine groepen.”aanhef (u13,1,0(Ds. Jelle Kok, voorganger van de protestantse gemeente in Diever, sprak woensdag op een conferentie van Willow Creek Nederland en het Evangelisch Werkverband in De Brug te Amersfoort.

Voor de studiedag hadden de organisatoren dr. Bill Donahue uit Amerika laten overkomen. Donahue is daar directeur kleine groepen van de Willow Creek Community Church, bij Chicago. Voor Willow Creek Nederland is Donahue „het orakel van de kleine groepen.”

Dr. Donahue is van mening dat de kerk moet veranderen in kleine groepen. In kleine groepen vindt groei en daardoor levensveranderend werk, ofwel transformatie, plaats, zo betoogde hij woensdag.

De vraag op de conferentie was hoe leiders van kleine groepen deze veranderingen in gang kunnen zetten. „Verandering van levens heeft plaats door relaties te bouwen”, aldus Donahue. „De Bijbel zegt dat relaties nodig zijn om te groeien. Maar het begint met levensverandering bij de leider van de kleine groep.”

De spreker daagde de conferentiegangers uit de problemen die ze zouden hebben met een kleine groep op tafel te leggen. Dat leverde veelkleurige antwoorden op, variërend van: Er is geen groei meer, samen bidden gaat niet meer, tot: Hoe bewaar je de continuïteit van een groep en hoe begin je een nieuwe groep?

Donahue liet de groepsleiders allereerst naar zichzelf kijken. Hij hield hun een spiegel voor met vragen als: Waarvoor leeft u eigenlijk en wat wilt u verwezenlijken in dit leven en wat zijn de obstakels om dat te bereiken?

Daarop hield hij hun voor hun roeping als leider van een kleine groep of een groeigroep bevestigd te krijgen. „Wanneer de Heilige Geest u tot dit werk geroepen heeft, kunt u zo’n roeping niet in de steek laten. Geef het niet te snel op. Er is tijd nodig om in een groep resultaat te boeken.”

Dr. Donahue liet de groepsleiders ook nadenken over de vraag of ze wel op de goede plek zitten om hun roeping uit te voeren. Mensen hebben immers verschillende talenten voor verschillende taakgebieden. „Kijk waar je als groepsleider het beste past. Je moet vreugde beleven aan het werk dat je doet. Het is niet goed als je elke week weer in de stress zit om een groep te leiden.”

Volgens ds. Kok is het besef van het belang van groepswerk binnen de traditionele kerken een blinde vlek. „Wanneer rond de 20-jarige leeftijd de catechese over is, is het tot aan de 80-jarige leeftijd een en al vrijblijvendheid om nog wat te doen in de kerk”, zei hij.

De traditionele kerken missen volgens hem visie om wat in kleine groepen te doen, „terwijl het juist een door de kerkenraad gecontroleerd onderdeel van het gemeentezijn zou moeten zijn.”

Ds. Kok noemde het merkwaardig dat de eerdere „conventikels” of kleine groepen juist ontstonden uit onvrede over wat er in de kerken gebeurde. „En toen ze er eenmaal waren, vormden de conventikels zich weer tot kerken.”

Ds. Wigle Tamboer, voorganger van de baptistengemeente Meerkerk te Hoofddorp, noemde het geestelijk zorgdragen voor elkaar de kern van het gemeentezijn. „Groeien in liefde voor God, voor elkaar en voor de buitenstaander is het hart van de kleine groep.”

Tamboer geldt in Nederland binnen Willow Creek als de pionier van het werken met kleine groepen.

„Het werken met kleine groepen is de filosofie van Willow Creek”, aldus Hans Kuijpers, directeur van Willow Creek Nederland. Aan Willow Creek neemt een netwerk van kerken deel. Volgens Kuijpers waren het oorspronkelijk de vrije kerken, maar nu steeds meer de evangelicalen uit de reformatorische kerken, met name uit de Gereformeerde Kerken vrijgemaakt.