Heyboer trok vooral de aandacht vanwege zijn levensstijl. Met zijn vijf ’bruiden’ bewoonde hij een boerenschuur in het Noord-Hollandse Den Ilp, die hij had omgetoverd tot een sprookjesachtig huis met spiegels, muurschilderingen, collages en andere versierselen.

De op Java geboren Heyboer noemde zijn vijf vrouwen zijn grootste kunstcreatie. Hij vond die belangrijker dan al zijn andere werken. „Mijn leven is kunst en ik maak geen kunst. Omdat mijn leven kunst is, is dat ook met mijn vrouwen, de vrouwen met wie ik leef”, zei hij eens.

Heyboer produceerde vooral in de jaren zestig en zeventig veel etsen, schilderijen en collages. Daarmee verwierf hij faam in onder meer de Verenigde Staten, Japan en Italië.

In 1983 brak hij met de gevestigde kunstorde. Hij wilde niets meer te maken hebben met galerieën en verkocht zijn werken vanuit zijn eigen atelier. Dankzij een bijna onvoorstelbaar hoog werktempo zorgde hij ervoor dat zijn kunst betaalbaar was voor iedereen. Hij noemde zich graag de Robin Hood van de kunstwereld.

Niettemin moest elk kunstwerk dat hij maakte uniek zijn. Van de talloze gedetailleerde schilderijen, etsen en collages die hij maakte, bestond maar één exemplaar. In 2002 werd Heyboer geridderd in de Orde van Oranje-Nassau, waarmee hij zich erg ingenomen toonde. Eind april is werk van Heyboer te zien in een overzichtstentoonstelling in Slot Zeist.