De CGB wees woensdag de organisatoren van de christelijke datingsite Crosspoint terecht, omdat die een rooms-katholieke man een abonnement op de site weigerde. Volgens de commissie maakt de organisatie een verboden onderscheid op grond van godsdienst en levensovertuiging als homoseksuele gerichtheid.De advocaat van Crosspoint, mr. L. P. Quist, noemt de uitspraak teleurstellend. „Eerdere uitspraken van de commissie vielen positief uit voor de gereformeerde gezindte. Nu blijkt de schaduwzijde van de AWGB. Deze uitspraak bijt behoorlijk.”

Volgens Quist is deze kwestie niet eenvoudig op te lossen door van Crosspoint een andere rechtspersoon te maken. „De organisatoren kunnen wel een vereniging oprichten, maar het probleem blijft dat ze deelnemen aan het maatschappelijk verkeer. Ze blijven een club met commerciële activiteiten. Je kunt Crosspoint juridisch vergelijken met een disco die bezoekers met hoofddoekjes weert.”

Volgens de AWGB mogen organisaties die geen directe verbinding hebben met een kerkgenootschap en geen besloten verband vormen niet discrimineren op grond van onder meer godsdienst of seksuele geaardheid. Quist: „Het is de vraag of het bestuur van de Stichting Reformatorische Bezinningsavonden (SRB) morgenavond moslima’s de deur mag weigeren, als het dat zou willen. Nu kan het zijn dat de CGB de SRB ziet als een kerkelijke organisatie, omdat de SRB een raad van toezicht heeft.”

De uitspraak van de CGB kan volgens de advocaat met name voor christelijke organisaties die commercieel bezig zijn grote gevolgen hebben. „Mag een christelijke reisorganisatie als Amicitia of Beter-Uit-Reizen een homopaar weigeren mee op reis te nemen? Kan een christelijke camping zoals Schoolzicht in Aagtekerke niet-christelijke kampeerders weren? Voor de Daniël-kampen zie ik niet direct gevaren, omdat die vanuit een kerkelijke hoek opereren.”

„Juist over een zaak als die nu naar buiten komt, is tussen 1981 en 1994 veel gediscussieerd”, stelt de Rotterdamse advocaat mr. drs. S. O. Voogt. „Wat dat betreft verrast de uitspraak van de commissie mij niet. Het is de logische consequentie van de AWGB. Geen enkele dergelijke organisatie als Crosspoint mag in het aanbieden van goederen en diensten zo’n onderscheid maken als de eigenaren van de site nu hebben gedaan.”

Voogt herinnert zich niet direct een soortgelijke zaak waarover de commissie zich moest buigen. „Je kunt stellen dat het sinds de invoering van de AWGB nog is los gelopen, maar dat nu het probleem zich aandient waarvoor toen is gewaarschuwd. Dat het zo lang heeft geduurd, kan komen doordat christelijke organisaties zich hebben aangepast aan de wet en niet iedereen die zich gediscrimineerd voelt ook altijd een klacht indient.”

SGP kamerlid Van der Staaij ziet in de uitspraak van de commissie een bevestiging dat de Algemene wet gelijke behandeling bij zogeheten directe discriminatie in de praktijk zeer merkwaardig kan uitpakken. „Daar is van onze kant bij de behandeling van de wet al op gewezen. Bekend is het voorbeeld van de camping die zich richt op gezinnen maar feitelijk niemand mag weigeren.”

Van der Staaij vindt de wet op dit punt dan ook „te rigide” en bepleit dat de Kamer voor een ander systeem kiest. „De Commissie Gelijke Behandeling heeft in zulke gevallen geen enkele ruimte. Dat zou anders moeten.”

De wet maakt voor verenigingen en stichtingen een uitzondering maar zodra bedrijven, zoals Crosspoint, direct onderscheid maken, volgt vrijwel altijd een veroordeling.

Het SGP-kamerlid herinnert zich een uitspraak dat een horecagelegenheid voor dames lagere toegangstarieven hanteerde omdat die gemiddeld minder consumeren. De commissie deelde dat argument maar moest het onderscheid toch veroordelen omdat het in strijd met de wet was.

„Het is een dwangmatig systeem dat zeker voor bedrijven met een levensbeschouwelijke achtergrond heel vervelend kan uitpakken. Een bedrijf dat in een advertentie personeel uit eigen kring werft, is al in overtreding. Op dit punt zou de wet echt moeten worden herzien”, aldus Van der Staaij.

„Wij zijn zeker niet van plan om ons direct bij de uitspraak neer te leggen”, reageren Hanneke van den Hout en Ellen Bijloo van Crosspoint. De initiatiefnemers zijn teleurgesteld over de uitspraak van de commissie.

„We vinden die typerend voor Nederland. Nederland raakt onzes inziens compleet van God los. Het is blijkbaar niet eens meer mogelijk om zelfs via internet een gelijkgestemde te zoeken of mee in contact te komen.

Dit baart ons zeer grote zorgen voor de toekomst van ons land. Dat was vroeger gestoeld op de christelijke waarden en normen. Elke organisatie mag haar eigen mensen toestaan en anderen buitensluiten. Voor christenen is dit blijkbaar niet meer mogelijk.”