Ik denk dat er nu en dan bij zo’n afscheid als nu wel eens een grotere invloed van de hemel kan uitgaan om beiden, Gods dienaren en het volk, krachtig te bewegen. Meer dan anders. In de prediker is een heilige vrijmoedigheid. In de toehoorders een stille aandacht en in Gods kinderen een heilige, zielsopwekkende beweging. In de onbekeerde een grotere vrees en een krachtige overtuiging.Hier zien wij, mijn vrienden, dat ook de profeten en apostelen meermaals bij hun dood of afscheid hun tijdgenoten de gehele wet des Heeren door een korte herhaling nog eens op het hart drukken en ook de verplichtingen van het volk. Opdat zij hun ziel mochten bevrijden van de vloek van diegene die verloren gaan en anderen versterken met de belofte van genade.

Ook zag men wel dat zij de onbekeerden Gods oordelen en de rechtvaardigen Zijn zegeningen verkondigden. Beiden worden voor het grote zielsgevaar gewaarschuwd. De wijze prediker die zijn kinderen in de verborgenheden van Gods wet onderwees, zei aan het slot van zijn spreuken: Vrees God en onderhoud Zijn geboden…

Jesaja verkondigde de verstokte joden Gods oordelen. Jeremía betuigde dat hij toch niet meer dan een herder achter hen aangedrongen had en hun dodelijke dag niet had begeerd. Paulus, die grote krijgsge zant, beroept zich op zijn getrouwe bediening; dat hij de volle raad van God heeft verkondigd.

W. Themmen, predikant te Nieuwe Pekela (Op- en aftocht van een geestelijke wachter, 1730)