Binnenland

Parlement Varia

Zout

De echte papenhaters in de Tweede Kamer zitten niet bij de SGP maar bij D66. Met name kamerlid Lousewies van der Laan laat geen gelegenheid onbenut om het standpunt van Rome tegenover seksualiteit aan de orde te stellen. Ook ageert ze onophoudelijk tegen de pauselijke vertegenwoordiging in de VN.

Redactie: Gerard Vroegindeweij, bijdragen: Addy de Jong, Jan van Klinken, Peter van Olst
4 April 2005 10:53Gewijzigd op 14 November 2020 02:24
<center> BALKENENDE <br> …afhankelijk van klein partijtje…</center>
<center> BALKENENDE <br> …afhankelijk van klein partijtje…</center>

Des te cynischer was het dat het D66-congres zaterdag moest concurreren met het Vaticaan. De partijbijeenkomst werd rechtstreeks op tv uitgezonden, maar juist toen de spanning aan het eind van de middag begon op te lopen, dreigden de democraten van de buis verdrongen te worden. De dagvoorzitter deelde mee dat er haast was omdat het Vaticaan rond vijf uur een persconferentie zou geven. Dat leidde onmiddellijk tot gejoel in de zaal. „Het Vaticaan zet D66 onder druk. Zo zout heb ik het nog nooit gegeten”, mopperde een congresganger.

De democraten hadden geluk, want de persconferentie bleef uit. Maar D66 was nog niet van het Vaticaan af. Na afloop van het congres werd partijleider Dittrich live geïnterviewd door TweeVandaag. Midden in een zin werd hij ruw onderbroken door een extra journaal. Dat had slechts te melden dat er nog steeds geen nieuwe ontwikkelingen waren in Rome. Met een wat verongelijkt gezicht verscheen Dittrich even later weer op de buis. Hij mocht dan zojuist hebben gewonnen, van Rome had hij het die middag duidelijk verloren.

JvK
Opgelucht

Geloof maar dat CDA en VVD zaterdagmiddag opgelucht ademhaalden toen het D66-congres ja zei. Gelukkig: geen verkiezingen. Gelukkig: het kabinet mag door.

Maar het was wel een dubbeltje op zijn kant. Want hoewel Balkenende zich de hele week optimistisch toonde over de afloop, diep in zijn hart móét hij bezorgd zijn geweest. Dat kan niet anders als het voortbestaan van het kabinet afhankelijk is geworden van een klein partijtje, dat op zijn beurt onder druk wordt gezet van een onvoorspelbare achterban. Hoe penibel, hoe onzeker.

Zou de premier nog teruggedacht hebben aan het argument waarmee hij twee jaar geleden D66 de coalitie binnenloodste ten koste van de LPF, maar ook van CU en SGP? Je durft het woord haast niet meer uit te spreken: stabiliteit.
AdJ

SGP-hotline
De SGP heeft als enige partij in ons land twee volwaardige voorzitters: een partijvoorzitter en een algemeen voorzitter. De partijvoorzitter leidt de jaarvergaderingen en de algemeen voorzitter doet de rest. Hij hanteert de voorzittershamer tijdens bijeenkomsten van het dagelijks bestuur, het hoofdbestuur en de vergaderingen tussen het hoofdbestuur en de raad van advies. Zaterdag heeft de partij deze constructie formeel in de statuten vastgelegd.

Om onderlinge misverstanden te voorkomen, vergt deze structuur goed overleg tussen de partijvoorzitter en de algemeen voorzitter, respectievelijk de Urkse predikant ds. A. van Heteren en het Zeeuwse statenlid W. Kolijn. De partijvoorzitter kan immers zomaar weggroeien van de dagelijkse gang van zaken.

Afgelopen zaterdag bleek dat het overleg tussen beide heren wel een impuls kan gebruiken. Tijdens de rondvraag op de SGP-partijdag stelde een geachte afgevaardigde een vraag over een artikel dat vrijdag in deze krant stond. Kern van het artikel was dat het SGP-hoofdbestuur niet in alle gevallen samenwerking met de ChristenUnie blokkeert als deze partij een vrouw in de gemeenteraad krijgt.

Een aanwezige vroeg tijdens de rondvraag wat hij daarvan moest denken. Ds. Van Heteren zei: „Ik heb dat artikel met verbazing gelezen. Dit was het gevoelen van de journalist. Wij gaan de samenwerking juist wat objectiever afwegen.”

Het artikel was echter totstandgekomen op basis van uitspraken van Kolijn. Om onzorgvuldigheden en misverstanden te voorkomen, had de algemeen voorzitter het -tegen de gebruiken in- zelfs voor publicatie gelezen. In de middagpauze van de partijdag bevestigde hij in de wandelgangen de juistheid van het artikel.

Misschien tijd voor een hotline tussen Urk en Terneuzen?

GV
Vice-premier

Hij is misschien wel de beste politicus die de LPF voortbracht: Roelf de Boer. Hij stond niet op de lijst waarmee Pim Fortuyn in 2002 de verkiezingen inging, maar werd wel minister van Verkeer en Waterstaat toen de LPF in het kabinet terechtkwam. Na het vertrek van de kemphanen Bomhoff (Volksgezondheid) en Heinsbroek (Economische Zaken) mocht De Boer eerstgenoemde zelfs vervangen als vice-premier, zij het van een demissionair kabinet dat alweer toeleefde naar nieuwe verkiezingen.

Zo werd De Boer ook wel een tragische figuur. Hoewel breed gewaardeerd als minister én als rustbrenger onder het LPF-volk, moest hij het veld ruimen. Lid worden van de nieuwe, sterk uitgedunde LPF-fractie zag hij niet zitten. Dus was hij, voor het eerst in zijn leven, aangewezen op een uitkering.

Dat vond De Boer maar niks, vertelde hij vorige week aan De Telegraaf. Door flink aan de weg te timmeren, wilde hij zo snel mogelijk weg uit het wachtgeld. Namens de Rotterdamse haven kon hij aan de slag. En wat zet je dan, heel slim, op je visitekaartje? Natuurlijk, ”former vice-president of The Netherlands”. „Zeker tijdens buitenlandse zakenreizen werkt zo’n kaartje mee”, aldus De Boer.

De Telegraaf vroeg hem ook nog even of hij misschien bij Wilders had gesolliciteerd. „Wilders zal een tijdelijke stroming blijken te zijn”, was zijn antwoord. „Pim Fortuyn was écht nieuws en veel politieke partijen hebben dingen overgenomen die Fortuyn heeft bedacht. (…) Ik vind dat fantastisch.”

PvO

Agenda
De Tweede Kamer debatteert deze week onder andere over de verlaging van het wettelijk toegestane alcoholpercentage voor beginnende bestuurders. Ook wordt het debat over de verlaging van de wekeneis voor een werkloosheidsuitkering afgerond.

RD.nl in uw mailbox?

Ontvang onze wekelijkse nieuwsbrief om op de hoogte te blijven.

Hebt u een taalfout gezien? Mail naar redactie@rd.nl

Home

Krant

Media

Puzzels

Meer