Volgens advocaat mr. F. Kloppenburg uit Leiden, die namens de ouders spreekt, blijkt daar al uit dat zij geen geldwolven zijn. „We hebben nog niet eens nagedacht over de bedragen. Het ging hun vooral om de erkenning dat er een fout was gemaakt door de verloskundige". Doordat zij onderzoek tijdens de zwangerschap niet nodig vond, ondanks aandringen van de ouders in spe, werd een erfelijke afwijking niet ontdekt. Het meisje kwam zowel geestelijk als lichamelijk zwaar gehandicapt ter wereld.

Kloppenburg wijst erop dat de ouders nu veel van Kelly houden. Het kind is inmiddels 11 en het gaat naar omstandigheden ietsje beter. „Ze herkent haar ouders nu". De ouders werden er soms op aangekeken dat ze een financiële vergoeding eisten. Dat geld is volgens Kloppenburg ook bedoeld om een optimale verzorging te kunnen regelen om het leed van Kelly te kunnen verzachten. Zij kunnen dat zelf niet betalen.

De aansprakelijkheid ligt bij de verloskundige en bij het Leids Universitair Medisch Centrum. Tijdens de lange procedure concludeerden de rechters al dat de verloskundige een geneticus had moeten inschakelen. De ouders hadden voor zelf al besloten de zwangerschap af te breken als de vrucht de afwijking had. De Hoge Raad vindt dat het zelfbeschikkingsrecht van de ouders is geschonden.

In eerste instantie kende de rechtbank een schadevergoeding toe voor de kosten tot het 21e jaar van het meisje. Het kind kreeg zelf geen smartengeld, alleen de moeder. Het ziekenhuis ging in beroep maar het gerechtshof kende zelfs iets meer schadeposten toe aan de ouders. Toen cassatie werd ingesteld, brachten de ouders ook nog wat punten in, die allemaal zijn toegewezen.

Kloppenburg verwacht niet dat deze uitkomst leidt tot een stormloop op schadeclaims door mensen die gedupeerd zijn door medische fouten. „Dit was zo’n uitzonderlijk geval." Het positieve van de kwestie is volgens hem vooral dat medici, ook verloskundigen, altijd zorgvuldig moeten zijn. „Dat is niets nieuws, maar het is goed dat zij ervan doordrongen zijn".