Het kind werd in 1994 geboren met meervoudige ernstige handicaps als gevolg van een chromosoomafwijking. De ouders wilden tijdens de zwangerschap een onderzoek naar deze erfelijke afwijking, omdat die aan de kant van de vader voorkwam. De verloskundige weigerde dat. Diverse lagere rechters hebben dat al aangemerkt als een beroepsfout. Genetisch onderzoek had de afwijking aan het licht kunnen brengen. De ouders verweten de gedaagden dat het meisje geboren was.

De Hoge Raad vindt dat de aansprakelijke partijen ook na het 21e levensjaar de kosten voor verzorging moeten doorbetalen, inclusief de extra kosten die met haar handicaps samenhangen. Eerder had het gerechtshof bepaald de vergoeding te stoppen zodra Kelly 21 zou worden. Ook de procureur–generaal bij de Hoge Raad adviseerde een beperking tot de schade als gevolg van haar handicaps. De Hoge Raad gaat ook hier niet in mee, omdat dit laatste zou betekenen dat de normale kosten voor levensonderhoud na het 21e jaar of als de ouders zouden overlijden, niet meer vergoed hoefden te worden. De Hoge Raad wijst nu alle schadeposten toe. Zo krijgen de ouders ook smartengeld voor de immateriële schade die zij hebben geleden, doordat hun zelfbeschikkingsrecht is geschonden. Het hof had eerder de vader uitgesloten van vorderingsrecht. Ook Kelly zelf krijgt smartengeld voor de immateriële schade die zij lijdt. Tevens worden de kosten voor de psychiatrische behandeling van de moeder vergoed.