Kort na de moord op 10 mei 1993 in de bossen bij Gijsselte pakte de politie al een 22-jarige plaatsgenoot van Andrea op, maar uit technisch onderzoek bleek dat hij de dader niet kon zijn. In juli 1993 werd het eerste onderzoeksteam ontbonden. DNA-onderzoek naar drie haren van de vermoedelijke dader leverden niets op, de honderden tips en de beloning van 25.000 gulden evenmin.

In november 1993 dachten politie en justitie alsnog de moord te hebben opgelost toen een 19-jarige dienstplichtig militair en een 46-jarige man uit Smilde werden aangehouden. Ook zij moesten echter kort daarop weer worden vrijgelaten. Bij de 46-jarige man bleek justitie toch geen aanwijzingen voor zijn betrokkenheid te hebben en uit DNA-onderzoek bij de militair bleek dat de gevonden haren niet van hem waren.

In de zomer van 1994 bracht het televisieprogramma Opsporing Verzocht een psychologisch daderprofiel. Dat leidde tot 153 tips, maar die leverden evenmin resultaat op. In september van dat jaar probeerde programmamaker Leo de Ruiter via het radioprogramma het Zwarte Gat tevergeefs een vermeende dader te bewegen tot een bekentenis door hem via de radio op te jagen. Dit leidde destijds tot veel commotie in en buiten Drenthe.

Vier jaar later kwam de moordzaak opnieuw in het nieuws toen een 28-jarige man uit Meppel werd aangehouden. De arrestatie volgde op een anonieme schriftelijke tip bij misdaadverslaggever Peter R. de Vries, die de brief doorspeelde naar justitie. De man werd enkele dagen na zijn aanhouding alweer in vrijheid gesteld, omdat ook bij hem het DNA-profiel van hem niet overeenstemde met de gevonden haren.

Moeder Lammi Luten uit Ruinen schreef in 2000 over de dood van haar dochter het boek ’Thuiskomen. Leven na de dood van Andrea’.