Getrouwde ouders kunnen sinds 1998 hun kind ook de naam van de moeder geven. Kiezen de ouders niet of kunnen de ouders het niet eens worden, dan krijgt het kind automatisch de naam van de vader. Volgens het comité dat toezicht houdt op de naleving van het VN-Vrouwenverdrag (CEDAW) worden vrouwen daarmee gediscrimineerd.

Braam vindt dat ouders moeten kunnen kiezen voor een dubbele achternaam. Daarnaast vindt zij dat ouders per kind moeten kunnen kiezen welke naam het kind krijgt. Ook suggereert Braam als praktische oplossing een geboorteloket in het ziekenhuis. Nu moet een moeder binnen drie dagen na de bevalling persoonlijk aangifte doen als zij het kind haar naam wil geven, geen ideale situatie voor een vrouw die net een bevalling achter de rug heeft.

Momenteel moeten ouders voor de geboorte of uiterlijk drie dagen erna samen naar de ambtenaar van de burgerlijke stand om aangifte te doen. Doen de ouders niets dan krijgt het kind automatisch de naam van de vader. Uitgangspunt van het naamrecht is dus vaders naam. De moeder kan zonder toestemming van de vader het kind niet haar naam geven. Bovendien kiezen ouders alleen voor de naam van het eerste kind. Deze keuze geldt ook voor alle volgende kinderen binnen het gezin.