Het gaat om het niet-betwiste deel van de vordering. Als betrokkenen nog in onderhandeling zijn, keert de maatschappij in elk geval het laagst vastgestelde bedrag direct uit. De onderhandelingen gaan dan over wat rest.

Deze werkwijze gold al geregeld bij claims van verkeersslachtoffers, maar wordt nu algemeen toegepast. „Het is een logische werkwijze. Hij ontbrak mede door het wantrouwen dat soms tussen de partijen groeit”, zei de woordvoerder.

Het advies van het verbond is eind januari verstrekt en maakt deel uit van een breder pakket om meer aandacht te besteden aan de positie van het slachtoffer, duidelijker te zijn en beter te informeren. „Een slachtoffer zit veelal thuis te wachten. Voor hem kruipt de tijd.”

In 80 à 85 procent van de circa 50.000 letselgevallen per jaar loopt het volgens de zegsman goed af en is de schade binnen twee jaar afgehandeld. Deze relatief lange duur heeft volgens hem vooral te maken met het karakter van het aansprakelijkheidsrecht. „Als de aansprakelijkheid is vastgesteld, kan sneller tot uitkeren van het niet-betwiste deel worden overgegaan. Daarna kan verder worden onderhandeld over de daadwerkelijk geleden schade in de vorm van bijvoorbeeld de (toekomstige) inkomstenderving.”

Het verbond is ook betrokken bij het opstellen van een gedragscode voor letselschadeverzekeraars. Daarbij zijn ideeën geopperd zoals het oprichten van een letselschadekamer voor moeilijke gevallen, het aanbrengen van een keurmerk voor de maatschappijen en van vaste procedurele afspraken. „Het blijft lastig, want het slachtoffer kiest nu eenmaal niet de verzekeringsmaatschappij uit van degene die hem aanrijdt.”