Het klooster heeft tegen lekenzuster Henriëtte Meier een kort geding aangespannen. Dat dient op 30 maart in Utrecht. De non is al veertig jaar in allerlei functies aan de congregatie verbonden.

Het klooster stapte naar de rechter omdat de vrouw, die sinds twintig jaar intern is, weigert uit eigen beweging op te stappen. Zij zou onrust veroorzaken. Destijds is afgesproken dat de lekenzuster bij een verzoek van het klooster direct zou vertrekken. Volgens advocaat T. van Kooten beschouwt het klooster Meier als een logee die consequent de regels overtreedt. De raadsman wil over de aard van die overtredingen niets zeggen.

Volgens raadsvrouwe A. Kouwenaar van de lekenzuster handelt de congregatie onredelijk en onbillijk. Zij benadrukt dat Meier vanuit het klooster een stichting leidt die hulpgoederen inzamelt en verspreidt. Meier is volgens de advocate een zakenvrouw van wie tientallen vrijwilligers en duizenden ontvangers van hulpgoederen afhankelijk zijn. Die stichting staat op losse schroeven wanneer Meier haar huisvesting moet verlaten.

Kouwenaar vindt ook dat de argumenten van het klooster vals zijn. Lekenzuster Meier moet volgens haar eigenlijk weg, omdat ze een Italiaanse non heeft geholpen bij het schrijven van een brief aan een leidinggevende. De Italiaanse heeft er moeite mee dat het Onze Lieve Vrouwen Klooster wordt geleid door een gescheiden vrouw die ongehuwd samenwoont. Volgens het kerkelijk recht mag dat niet. Meier vertaalde de brief en alleen de paus kan de gewijde Italiaanse van haar woonplek verwijderen. Dat gebeurt niet en daarom zou lekenzuster Meier nu haar koffers moeten pakken. De raadsman van het klooster zegt op zijn beurt dat dit verhaal niet klopt.