Microkrediet profiteert van Máxima
Prinses Máxima schitterde donderdag door afwezigheid tijdens een bijeenkomst over microkrediet. Toch bezorgt zij deze vorm van hulpverlening in arme landen wel de broodnodige bekendheid. Nu zijn de commerciële banken aan zet.
De aanwezigheid van Máxima moet een feestelijk tintje geven aan de verjaardag van ICCO en Oikocredit. De eerste organisatie bestaat veertig jaar, de tweede dertig. Beide verstrekken via partners kleine leningen aan lokale ondernemers in ontwikkelingslanden.
Het zogeheten microkrediet is een succesvol middel in de strijd tegen armoede. Reden voor de Verenigde Naties om 2005 uit te roepen tot het Jaar van het Microkrediet.
Een paar uur voor het begin van het symposium in de Nieuwe Kerk van Den Haag belt Máxima af. Fotografen en journalisten die speciaal voor haar willen komen, blijven thuis. „Nu gaat de aandacht tenminste alleen uit naar het onderwerp”, grapt een bezoeker.
Toch is de prinses geen toevallige genodigde. Ze is lid van de adviesraad microkrediet van de Verenigde Naties. In die hoedanigheid bezocht ze vorige maand projecten in Kenia en Uganda. Naast de prinses levert Nederland nog twee mensen aan deze adviesraad van achttien personen: M. van Golstein Brouwer van Triodos Bank en voormalig voorzitter van ING Nederland D. Laman Trip.
Laman Trip is tijdens de reis onder de indruk geraakt van de prinses. „Zowel communicatief als inhoudelijk is ze erg sterk. Ze weet waar ze het over heeft en stelt goede vragen.”
Máxima trekt alle aandacht, zo is de ervaring van Laman Trip. „Iedereen keek naar haar, ik liep er gezellig achteraan. Door Máxima staat microkrediet nu in één klap op de kaart. Daarmee hebben we direct een van de doelstellingen van de adviesraad gehaald.” De VN-raad wil verder onder meer een project starten om resultaten van microkrediet zichtbaar te maken.
Dat deze vorm van hulpverlening werkt, staat voor Laman Trip vast. „Een ontmoeting met een Keniaan maakte diepe indruk op mij. Hij vertelde mij dat microkrediet vertrouwen geeft aan de ondernemer. Leidt een lening vervolgens tot een succesvol bedrijf, dan ontstaat trots. Beide elementen zijn nodig om als land te groeien.”
Woordvoerder L. Bos van Oikocredit herkent het ’Máxima-effect’. „Ik sprak eerder deze week tijdens een bijeenkomst van werkgeversvereniging VNO-NCW. Iedereen wist door de reis van Máxima wat microkrediet betekent. Als organisatie profiteren wij van haar optreden.”
Volgens Bos zijn op de bijeenkomst behalve Máxima-fans ook veel vertegenwoordigers van banken aanwezig. Voor hen hebben de sprekers een heldere boodschap. De commerciële banken moeten hun houding veranderen. „Ze moeten minder naar aandeelhouders kijken en meer naar andere mensen.”
„Waarom bestemmen ze niet een gedeelte van de jaarwinst voor ontwikkelingshulp”, vraagt F. Kihiko zich af. Kihiko is directeur van een microkredietbank in Kenia én bewonderaar van Máxima. „Ze had tijdens haar bezoek gewoon naar ons kantoor kunnen komen. Maar dat was niet genoeg, ze wilde het veld in.”
Volgens de directeur kunnen banken op diverse manieren helpen. „We hebben behoefte aan it-systemen, marketing en goed management. Er is echter vooral behoefte aan geduldig kapitaal, microkrediet doet een beroep op het geduld van investeerders.”
Bestuursvoorzitter H. Heemskerk van de Rabobank komt niet met concrete toezeggingen. In zijn toespraak brengt hij de wens tot samenwerking naar voren. Vooral probeert hij de coöperatieve bank te promoten. In de wandelgangen reageren bezoekers schamper op de turbotaal van de topman.
Veel banken willen hun naam verbinden aan microkrediet, zo is de ervaring van Bos. „Ze gebruiken het tot nu toe vooral als een schaamlap. De Rabobank bijvoorbeeld mag wel iets meer over de brug komen.”