De voortplanting is geconstateerd in nationaal park De Meinweg, ten oosten van Roermond. In 2023 vond student bos- en natuurbeheer Bas Raaijmakers in dat gebied verschillende jonge exemplaren en een kapsel waarin de eitjes van de bidsprinkhaan zitten. „Ook in 2024 hebben we hier weer een hele hoop (on)volwassen dieren gevonden. Ze blijken het goed te doen in ons koude kikkerlandje”, zegt Raaijmakers in Vroege Vogels. Hij verwacht dat het insect een „blijver” is.

Hoe de bidsprinkhaan in Limburg terecht is gekomen is niet zeker. Raaijmakers vermoedt dat twee tuincentra in de buurt daar een rol bij kunnen hebben gespeeld: „Planten die in Zuid-Europa worden gekweekt en vervolgens hierheen worden getransporteerd kunnen eikapsels bij zich hebben. Maar zeker weten doen we het niet.” Ook kan klimaatverandering meespelen - de bidsprinkhaan houdt van warmte. De dichtstbijzijnde populatie leeft in België.

De Europese bidsprinkhaan (Mantis religiosa) werd sinds 2009 al incidenteel gezien in Nederland. Het roofzuchtige insect, dat vijf ogen heeft, dankt zijn naam aan de opgeheven houding waarbij de voorpoten tegen elkaar gevouwen zijn. Ze zijn meestal felgroen. Eigenlijk zijn het geen echte sprinkhanen, ze zijn meer verwant aan de kakkerlak.