De rechtbank geeft ook aan dat de jager niet bij de minister moet zijn om toestemming te krijgen voor het afschieten van een wolf. De minister kan in uitzonderlijke gevallen wel een ontheffing geven op het verbod op het dragen van een vuurwapen, maar heeft dat in dit geval terecht geweigerd, aldus de rechtbank, want een „acute wolvenaanval” is geen uitzonderlijk geval waarvoor dit wapenverlof nodig is. Ook wijst de rechtbank erop dat er maatregelen kunnen worden genomen om wolven weg te houden bij de schapen en dat niet is gebleken dat die niet volstaan.

De advocaat van de jager voerde eerder bij de rechtbank aan dat wolven zich niet al te veel aantrekken van rasters om schaapskuddes en regelmatig over de versperringen heen springen en zich ook niet laten afschrikken met vuurwerk. De raadsman van de minister stelde daar tegenover dat een aanval op een paar schapen niet voldoende is om de wolf, een beschermde diersoort, te mogen afschieten. „Wapenverloven voor zelfverdediging worden alleen in zeer uitzonderlijke gevallen verleend. Als een jager hem nu krijgt, waar houdt het dan op?”