Noodklok geluid over verkrachtingen Darfur
Hoewel de vluchtelingenstromen in de Oost-Sudanese provincie Darfur grotendeels zijn opgelost, gaat de verkrachting van vrouwen en meisjes onverminderd door. Maandag kwamen de leden van de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties in spoed-
beraad bij elkaar om de situatie in Darfur te bespreken.
De Veiligheidsraad besloot in de loop van deze week een nieuwe resolutie op te stellen om berechting van individuele misdadigers mogelijk te maken.
VN-secretaris-generaal Kofi Annan riep de leden bijeen omdat er geen schot zit in het optreden van de wereldgemeenschap in Darfur. „Er gebeurt veel, zowel op humanitair gebied als door de Afrikaanse Unie op veiligheidsgebied, maar het is niet genoeg”, zei hij maandag na afloop van de vergadering met de Veiligheidsraad.
Annan zei dat er overeenstemming was over de noodzakelijkheid van een nieuw vredesproces, naast de vredesregeling die de Sudanese regering en rebellentroepen twee maanden geleden in Zuid-Sudan tekenden.
VN-secretaris-generaal voor humanitaire zaken Jan Egeland zei maandag vanuit Sudan dat er een groot verschil is tussen de beloften die sindsdien door de wereldgemeenschap gedaan zijn en datgene wat tot nu toe in Darfur bereikt is. „Of de wereld komt nu tot maatregelen, of we verliezen de historische mogelijkheid om recht te doen in een van de verschrikkelijkste oorlogen van onze generatie”, zei hij.
Ook hulpverleningsorganisatie Artsen zonder Grenzen luidde maandag de noodklok over het seksueel geweld in Darfur. In een rapport meldt de hulporganisatie dat er tussen oktober vorig jaar en februari dit jaar bijna 500 slachtoffers van verkrachting door hen behandeld zijn. Volgens het rapport ligt het feitelijke aantal slachtoffers nog veel hoger omdat veel vrouwen geen medische hulp bij een medische post zoeken. Ze worden hiervan weerhouden door gevoelens van schaamte, vernedering en angst.
De honderdduizenden mensen die sinds de uitbraak van extreem geweld begin 2003 de verwoeste dorpen zijn ontvlucht, blijken ook in de vluchtelingenkampen niet veilig. Binnen de kampen staan de vluchtelingen bloot aan vervolging en onderdrukking, erbuiten dreigt het gevaar van verkrachting en moord, aldus het rapport.
Om in het levensonderhoud te voorzien moeten mensen zich buiten de kampen begeven om hout te sprokkelen, water te halen of om op het land te werken. „Daarmee maken ze een verschrikkelijke keuze, want of zijzelf of hun kinderen lopen het risico te worden verkracht, mishandeld of vermoord zodra ze zich buiten de kampen, dorpen of steden begeven”, zo stelt het rapport.
In bijna 90 procent van de gevallen vond de verkrachting plaats buiten bevolkte gebieden. Een overgrote meerderheid van 82 procent van de slachtoffers werd verkracht tijdens dagelijkse werkzaamheden. Slechts 4 procent kreeg ermee te maken tijdens het ontvluchten van het dorp. De leeftijd van de door Artsen zonder Grenzen behandelde meisjes en vrouwen loopt uiteen van 12 tot 45 jaar.
„De depressiviteit hangt als een natte deken over het gebied. Vrouwen zijn hier nergens veilig”, zei noodhulpcoördinator Ton Koene van Artsen zonder Grenzen maandag.
De Amerikaanse mensenrechtenorganisatie Human Rights Watch riep maandag eveneens op tot spoedige maatregelen in Darfur. Ooggetuigen vertelden de organisatie dat door de overheid gesteunde Janjaweed-milities in december en januari dorpen in de streek Labado aanvielen om de jonge vrouwen en meisjes te verkrachten. Mannelijke verwanten die protesteerden werden geslagen, uitgekleed, aan bomen vastgebonden en gedwongen de verkrachtingen aan te zien.
Human Rights Watch vroeg ook aandacht voor de vele verkrachtingen in het noordoosten van Congo. Regeringslegers en rebellen hebben volgens de organisatie de afgelopen jaren tienduizenden vrouwen en kinderen verkracht. De daders van het seksuele geweld worden zelden gestraft. In veel gevallen zou het gaan om groepsverkrachtingen waarbij de slachtoffers met scherpe voorwerpen worden verminkt.
Human Rights Watch roept op tot een ingrijpende hervorming van het justitieel systeem in Congo. Aanklagers weigeren vaak actie te ondernemen en getuigen worden geïntimideerd, aldus de organisatie.