Le Pen noemde de weigerachtige houding van Chirac „ontoelaatbaar” en „in strijd met de republikeinse en democratische regels.” Ook de meeste Fransen lijken het er niet mee eens te zijn. Uit een peiling die het bureau CSA uitvoerde in opdracht van de krant ”Le Parisien/Aujourd’hui en France” blijkt dat 69 procent van de Fransen vindt dat er wel een televisiedebat tussen Chirac en Le Pen moet komen. Slechts 26 procent wil geen debat, blijkt uit de peiling, waarvan de uitkomsten vandaag worden gepubliceerd maar waarvan dinsdag al enkele resultaten werden prijsgegeven.

Sinds afgelopen zondag, toen Le Pen vriend en vijand verraste door als tweede te eindigen in de eerste stembusronde, eist de voorman van het Front National (FN) dat er net zoals in andere jaren een televisiedebat komt tussen de twee overgebleven kandidaten. Maar Chirac maakte duidelijk er geen behoefte aan te hebben met Le Pen van gedachten te wisselen. „Zoals ik nooit enig verbond heb willen sluiten met het FN, zo wil ik niet in debat gaan met de leider ervan, ongeacht de politieke prijs die ik daarvoor moet betalen.” Hij riep de Fransen dinsdag nog eens op zich te verenigen tegen „extremisme, racisme, antisemitisme en vreemdelingenhaat.”

Volgens partijgenoten van Chirac is een debat met Le Pen niet goed mogelijk omdat de kans groot is dat de laatste zich gaat misdragen.

Het kamp van Chirac denkt bovendien dat er voor de zittende president weinig te winnen is in een debat met Le Pen. Peilingen geven immers aan dat de president in de tweede ronde op rond de 80 procent van de stemmen kan rekenen. Het is volgens Chiracs medewerkers dan ook niet verstandig de president bloot te stellen aan de reeks te verwachten grofheden.

Le Pen noemde Chirac in het verleden de „prins van de leugens”, die van Frankrijk een „Chirassic Park” heeft gemaakt. De twee staan al op voet van oorlog met elkaar sinds het begin van de jaren ’80, toen Chirac als burgemeester van Parijs felle kritiek uitte op de alliantie die de conservatieven in een stad ten westen van de hoofdstad met extreem rechts waren aangegaan. Eerder dit jaar kwam het conflict weer aan de oppervlakte, toen er een boek werd gepubliceerd waarin wordt beweerd dat Chirac voor de presidentsverkiezingen van 1988 naar Le Pen was toegestapt om hulp te vragen. Le Pen bevestigde dat hij herhaaldelijk met Chirac heeft gesproken, maar Chirac sprak dat tegen. In een verklaring liet hij weten niet te sjoemelen met zijn normen en waarden.

De Franse politieke partijen zijn na de onverwachte winst van Le Pen druk aan het overleggen. Bij het rechtse kamp heeft dit al tot concrete resultaten geleid. Verscheidene rechtse partijen hadden dinsdag al een nieuwe unie. De samenstelling van de Unie voor de Presidentiële Meerderheid (UPMP) is nog niet rond. De UPMP zou eind dit jaar een echte politieke partij moeten worden, met de gaullistische oud-premier Alain Juppé als leider.

Gemakkelijk was de geboorte van de unie, waarin gaullisten, liberalen en bijvoorbeeld christen-democraten moeten samengaan, allesbehalve. Maandag, direct na de eerste ronde van de presidentsverkiezingen, ontving president-kandidaat Chirac twee centrumrechtse, verslagen kandidaten: François Bayrou (christen-democraat van de UDF) en de ultra-liberaal Alain Madelin (DL). Bayrou en Madelin voelden niets voor het plan en Madelin heeft dat dinsdag nog eens herhaald. Maar dinsdag aan het eind van middag, na een nieuwe roerige bijeenkomst van partijbonzen, maakte burgemeester Douste-Blazy van Toulouse de oprichting van de UPMP bekend. Voor een groot aantal parlementariërs lijkt eenheid in de strijd tegen Le Pen voorrang te krijgen op de angst voor „eenheidsworst”, zoals Bayrou het plan eerder had genoemd.

Over de tweede ronde van 5 mei heen kijkt iedereen al naar de kamerverkiezingen van juni. De UPMP wil in elk van de 577 Franse kiesdistricten één UPMP-kandidaat stellen. Daarmee wil de UPMP versnippering voorkomen met veel kandidaten van de verschillende stromingen. Daar zou een Front-kandidaat van Le Pen immers van kunnen profiteren. Het linkse kamp is minder ver met zijn integratieplannen. Maar ook daar is de nood, na de onverwacht grote winst van Le Pen bij de eerste ronde van de presidentsverkiezingen, hoog.