Volgens het gemeentebeleid is het centrum als laatste aan de beurt om van het gas af te gaan, na stadsdelen als Noord, Zuidoost en Nieuw-West. Daar staan de rijtjeshuizen, portiek- en galerijflats waar de energietransitie zich vaak op richt, oftewel het „laaghangende fruit”, aldus de onderzoekers. Monumenten en andere oude gebouwen die in het centrum staan „zijn misschien ingewikkelder - het ‘hooghangende fruit’ - maar de potentiële winst is vaak veel groter. En we kunnen hier veel meer aan doen dan mensen vaak denken”, zegt Andy van den Dobbelsteen van het AMS Institute.

De onderzoekers stellen dat renovatie van alle gebouwen in het centrum kan leiden tot een afname van 8 procent van de totale CO2-uitstoot van alle gebouwen in Amsterdam. Dit kan volgens de onderzoekers worden behaald door bijvoorbeeld isolatie en dubbelglas aan te brengen. Ook zouden horecazaken, die een groot deel uitmaken van het centrum, moeten investeren in ventilatie met warmteterugwinning en is overstap naar elektrisch koken „een must”. Met deze veranderingen zijn aanpassingen aan de buitengevel, zoals het plaatsen van zonnepanelen, bij de meeste gebouwen niet nodig, denken de onderzoekers.

De gemeente presenteerde onlangs de Uitvoeringsagenda Duurzaam Erfgoed, waarbij de regels rond het verduurzamen van monumentale panden en beschermde stadsgezichten flexibeler moeten worden. Zo zijn er volgens de agenda nu nog beperkingen voor zonnepanelen en warmtepompen op daken van dat soort panden, maar in 2025 wil de gemeente daar ruim baan aan geven. Eerder lieten erfgoedverenigingen aan Het Parool weten zich zorgen te maken dat de UNESCO-status van panden op de werelderfgoedlijst daardoor op het spel komt te staan. De gemeente zegt na de zomer met een plan van aanpak te komen.