„Want uw Maker is uw Man, HEERE der heirscharen is Zijn Naam; en de Heilige Israëls is uw Verlosser.”

We zijn door Zijn genade bevrijd: „Zo dan mijn broeders, gij zijt ook der wet gedood door het lichaam van Christus, opdat gij zoudt worden van een Ander, namelijk van Degene Die van de doden opgewekt is, opdat wij Gode vruchten dragen zouden” (Romeinen 7:4). Daarom wordt een arme ziel, die treurt om de zonde en veroordeeld wordt door de wet, vergeleken met een diepbedroefde weduwe, totdat God Zelf de ziel ondertrouwt. „Vrees niet, want gij zult niet beschaamd worden, en word niet schaamrood, want gij zult niet te schande worden; maar gij zult de schaamte van uw jonkheid vergeten, en de smaad van uw weduwschap zult gij niet meer gedenken…” (Jesaja 54:4-5). We vergeten de schaamte van onze jonkheid, en onze schuld wordt afgewassen. De satan, de wet en ons geweten kunnen ons niet langer verwijten dat wij buiten Christus zijn, want we zullen de smaad van onze weduwschap niet meer gedenken. De oude dingen zijn voorbijgegaan en alles is nieuw geworden. Het woord weduwe is uitgewist en voortaan worden wij maagd genoemd. Als deze smaad en schaamte afgewassen zijn en allen die ons te schande maken tot zwijgen zijn gebracht, zal de vereniging tussen de hemelse Bruidegom en de arme, troosteloze ziel plaatsvinden. Liefde wordt in het hart uitgestort en de ziel ziet niets dan liefde in een geheel beminnelijke Jezus.

William Huntington, predikant te Londen
(”De wijze en de dwaze maagden”, 1835)