De goddelijke wijsheid slaat doorgaans twee wegen in om de mens tot zijn plicht te bewegen. De ene is de weg van dreigementen, de andere die van beloften. In Zijn dreigementen komt Hij ons voor als een streng heerser, als een heilige wetgever en als een rechtvaardige rechter, als een God van waarheid. In Zijn beloften vertoont Hij zich als het hoogste goed, de goedheid zelf, een genadig Vader, en een trouw beloner.Beide wegen slaat de Heere in met de Efeziërs. Eerst heeft Hij hen bedreigd dat Hij de kandelaar zou weren en eindelijk besluit Hij met de belofte van onze tekst. Een woestijn vol kommer en gevaarlijke oorlogen moesten de Israëlieten passeren voordat ze de vruchten van Kanaän mochten genieten. Geen loon zonder arbeid, geen kroon zonder strijd, geen strijd zonder vijanden. O, hoe menigvuldig zijn die hier op aarde tegen Gods uitverkorenen. De satan, de god van deze eeuw, is hun een eeuwige vijand, een vijand die te duchten is om zijn listen, om zijn boosheid en zijn macht.

Deze vijand heeft zijn diepte van kennis en van boze wetenschappen. Het is een ervaring van circa 6000 jaren. Nog zou dit niet schaden zo hij niet een onverzettelijke kwaadwilligheid had tegen Gods kinderen vanaf het begin. Hij haat alle geluk en deugd in ziel en lichaam en brult van toorn tegen God en het schepsel.

Cornelius Walingius, predikant te Twisk (Keur van Bijbelstoffen, 1728)