„Om samen te leven, hoef je niet met elkaar in gesprek te zijn. Die opgefokte gesprekscultuur van nu is onderdeel geworden van een integratiepolitiek”, aldus Griffioen, hoogleraar aan de Vrije Universiteit.

Hij hekelt de gedachte dat je culturen waarmee je niet praat, eigenlijk niet kunt vertrouwen. „Als anderen je taal niet spreken, ontstaat er onmiddellijk achterdocht. Dus krijgen ze steeds een microfoon onder de neus geduwd.”

Ruimte geven betekent voor Griffioen echter niet dat je het in alles met hen eens bent. „Als christen gaan diezelfde mensen mij wel degelijk aan.”