Officier van justitie mevrouw mr. E. Vos acht de man, die tegenwoordig in Waalre woont, schuldig aan verkrachting. Ook eiste de aanklaagster een verbod tot uitoefening van het artsenberoep voor een periode van tweeënhalf jaar.

Het slachtoffer, dat aan een postnatale depressie leed, deed in begin jaren negentig al aangifte van een verkrachting die gepleegd zou zijn voor 1992. De zaak tegen de huisarts werd toen echter geseponeerd. Wel werd de dokter door het medisch tuchtcollege een halfjaar geschorst omdat hij een seksuele relatie met de vrouw had aangeknoopt. Dat werd ook door de arts erkend. Ook betaalde hij haar na een civiele procedure een ton wegen geleden schade en de kosten die dat met zich mee had gebracht.

De vrouw deed drie jaar geleden opnieuw aangifte van verkrachting, ditmaal met betrekking tot gebeurtenissen die in 1992 zouden hebben plaatsgevonden. Over die feiten gaat deze strafzaak. De vrouw beweert onder andere dat de arts zich achter gesloten deuren aan haar zou hebben vergrepen en dat hij haar heeft ingespoten met het verslavende middel methadon. De arts zou haar vervolgens geprest hebben „bij de levende God” te zweren om aan niemand iets te vertellen.

De patiënte deed toch aangifte omdat de verdachte haar in die periode zou hebben bestookt met telefoontjes. Ze werd het afgelopen decennium diverse malen opgenomen in een psychiatrische inrichtingen en deed een aantal zelfmoordpogingen. De verdachte, sinds 1995 werkzaam bij de GGD in Eindhoven, raakte zijn baan daar kwijt nadat zijn werkgever via de media kennisnam van zijn verleden.

Volgens raadsman mr. E. Roethof van de verdachte heeft zijn cliënt zich niet schuldig gemaakt aan verkrachting. Hij meent dat de vrouw liegt en dringt aan op vrijspraak. De raadsman vindt ook dat zijn cliënt al genoeg is gestraft. „Ik heb enorme spijt van wat ik het slachtoffer heb aangedaan, maar tijdens deze zitting is niet naar voren gekomen hoe mijn vrouw en kinderen hieronder hebben geleden”, aldus de verdachte zelf.

Uitspraak 6 mei.