Wat trekt u in Urk?

Jaspers Faijer, nu nog wethouder in Ommen en voorheen wethouder in Staphorst: „Ik vind Urk een zelfbewuste gemeenschap. Het dorp is trots, of in dialect ”groos”, op de eigen cultuur. Typerend vind ik bijvoorbeeld hoe vol energie een nieuwe woonwijk wordt gebouwd, de Zeeheldenwijk. In een tijd waarin wordt gediscussieerd over de koloniale tijd vernoemt Urk met een knipoog straten naar mannen van naam en faam uit het verleden. Zo heet een brug de Michiel de Ruyterbrug. Ik mag die traditiegetrouwheid wel. Mooi aan Urk vind ik ook de zorg voor elkaar. Urkers maken minder dan elders in het land aanspraak op bijvoorbeeld zorgvoorzieningen, zoals WMO. Die gemeenschapszin zie ik ook in het oosten van Nederland, waar ik ben opgegroeid. Urk is een sportieve gemeenschap en ik merk er veel creativiteit. Zo zag ik pas de musical De Urker Dienstmeisjes, wat mij betreft een cultureel hoogstandje.”

U verkende Urk afgelopen tijd al. Wat viel u onder meer op?

Jaspers Faijer, die in oktober aan de slag hoopt te gaan in Urk: „Op een regenachtige dag reed ik in de buurt van een restaurant. Bij een afhaalpunt zag ik hoe jongeren maaltijden wegbrachten. Het regende hard,  toch lieten die bezorgers me rustig voorgaan. Ze gebaarden: ga jij eerst maar. Intussen regenden ze helemaal nat.”

Nogal wat Urker jongeren scheuren anders hard rond op hun scooters.

„Ik heb meerdere keren meegemaakt dat auto’s vlak achter me reden. Toen dacht ik: bumperkleven kunnen ze op Urk dus ook.”

In Urk gaan nogal wat jongeren zich in keten te buiten aan alcoholmisbruik. Wat denkt u daar aan te kunnen doen?

Jaspers Faijer, vader van vijf kinderen (van 19 tot 30 jaar) en opgegroeid in Hoge Hexel (niet ver van Rijssen): „Ik ben nog niet geïnstalleerd als burgemeester, en zou het ongepast vinden om me nu al uit te spreken over het jongerenbeleid. Wel wil ik benadrukken dat jongeren bij mij niet in het vakje ”fout” zitten. Integendeel, ik houd van jongeren. Ze hebben duidelijkheid nodig. Op het platteland ben ik bekend met jongerengroepen, die ik bewust zo noem. Binnen die groepen ontstaan vaak hechte vriendschappen, waarbij mensen elkaar helpen en naar elkaar omzien.”

Urkers staan te boek als vrijgevochten. Hoe denkt u daarmee om te gaan?

„Ik zou het zelfbewust willen noemen. Ooit vertelde de zoon van een visser uit Elburg me glimlachend dat de aanduiding UK op Urker schepen staat voor: „Urker Koninkrijk”. Dat zelfbewuste kan natuurlijk ook spanning oproepen. Ik word als burgemeester benoemd door de Kroon. Ik draag verschillende verantwoordelijkheden. Ik ben boegbeeld van de gemeenschap, maar moet ook de openbare orde handhaven. Die zaken kunnen botsen. Denk aan handhavingskwesties. Ik kan bijvoorbeeld niet toestaan dat raddraaiers onder het mom van boerenprotest een drukke brug in Ommen blokkeren.”

U noemde zichzelf maandagavond een zandhaas. Urk leeft voor een groot deel van de visserij. Wat kunt u betekenen voor die sector?

Lachend: „Ik had mezelf ook een turfsteker kunnen noemen. Ik ben een Tukker, van de zandgronden. Ik verloochen mijn afkomst niet. Ik hoef ook helemaal geen visser en geen volbloed Urker te worden. Van belang is wel dat we met elkaar een goede band krijgen. Intussen wil ik het boegbeeld van vissersdorp Urk worden. Urker politici willen een brede maritieme agenda. Dus de bestuurders richten zich niet alleen puur op visserij, maar ook op mogelijkheden voor scheepsreparatie en maritiem onderwijs. Als burgemeester kan ik relatief makkelijk contacten leggen met andere bestuurders, ik ben al actief in de regio Zwolle.”

Jaspers Faijer was actief in het ontwikkelingswerk. Met zijn vrouw werkte hij van 1992 tot 1998 in Burkina Faso, een van de armste landen ter wereld. In het Afrikaanse land richtten ze zich namens een partnerorganisatie van Woord en Daad op ontwikkeling van de landbouw en het veilig stellen van de voedselvoorziening.

„Ooit vertelde de zoon van een visser uit Elburg me glimlachend dat de aanduiding UK op Urker schepen staat voor: „Urker Koninkrijk”” - Bart Jaspers Faijer, nieuwe burgemeester Urk

Wat is u vooral bijgebleven uit die jaren?

„In Burkina Faso leerde ik: maak er wat moois van met de middelen die je hebt. We werkten enerzijds met mensen die volgens onze begrippen leven in de steentijd. Er bestond geen waterleiding, geen stroom. Anderzijds hadden we te maken met de overheid, met de voormalige Franse koloniale macht. In die tijd is mijn belangstelling voor het openbaar bestuur ontstaan. Van belang is dat de overheid transparant en eerlijk is richting haar burgers. In Ommen hield ik me afgelopen tijd veel bezig met toekomstgerichte landbouw. Dan blijken er verschillende waarheden naast elkaar te bestaan. De overheid stelt: „We hebben een enorm stikstofprobleem.” De boer zegt: „Ik heb me jarenlang aan de normen gehouden en dan zou ik nu opeens het probleem zijn? ’’

U zit dan tussen twee vuren?

„Soms wel ja. Ik kreeg meermalen het schaamrood op de kaken van overheidsinstanties. Als bijvoorbeeld door de overheid gepresenteerde gegevens niet bleken te kloppen. Ja, ik snap dan heel goed dat Urker vissers gefrustreerd zijn over het verbod op de pulskor.”