Emotioneel samenzijn in Vlaardingen voor zwaargewond pleegmeisje
In Vlaardingen zijn zo’n tweehonderd mensen samengekomen voor het stadhuis om met elkaar te praten over het 10-jarige pleegmeisje uit de stad dat zwaargewond in het ziekenhuis ligt. Ze legden knuffels op het plein voor het stadhuis en staken kaarsjes aan. Sommige aanwezigen lieten hun emoties de vrije loop; een enkeling ging tekeer tegen de aanwezige politie en hulpverleners.
„Iedereen verwerkt dit verdriet op z’n eigen manier”, zei burgemeester Bert Wijbenga, die samen met wethouder Jacky Silos (jeugd en zorg) een korte toespraak hield. „Dit is een initiatief dat uit de stad zelf komt. Het voorziet in een behoefte om emoties te uiten. Want wat er is gebeurd, is heel aangrijpend, een nachtmerrie. Het is traumatisch. Op deze bijeenkomst kunnen we het ventiel even open laten gaan.”
Begin vorige week werd een 10-jarig meisje uit Vlaardingen zwaargewond opgenomen in het ziekenhuis. Omdat er direct twijfels waren over hoe het meisje gewond was geraakt, begon de politie een uitgebreid onderzoek. Het leidde maandag tot de aanhouding van haar twee 37-jarige pleegouders. Zij worden verdacht van onder meer poging tot doodslag en zware mishandeling. Hun voorarrest werd donderdag met twee weken verlengd.
De Inspectie Gezondheidszorg en Jeugd (IGJ) maakte vrijdag bekend een onderzoek in te stellen naar de zorg voor het meisje. De burgemeester van Vlaardingen noemt dit onderzoek „een steun in de rug”. Wijbenga: „We willen weten wat er met dit meisje is gebeurd. En ook of het voorkomen had kunnen worden. Want dat is wel wat iedereen heel erg voelt: dit had voorkomen moéten worden.”
Wijbenga zegt dat de berichten die hij uit het ziekenhuis krijgt over het meisje „niet goed” zijn. „Daar word je heel onrustig en bezorgd van. En daarnaast voel ik ook boosheid, nu je steeds meer hoort over de omstandigheden waarin zij leefde. Dan denk je: kon nu echt niemand met autoriteit ingrijpen?” Het is een vraag die volgens de burgemeester ook op het stadhuis wordt gesteld. „Iedereen die hier in dit gebied een verantwoordelijkheid heeft, iedereen die met dit gezin contact heeft gehad, zal zich achter de oren krabben. Daar hoort de vraag bij: wat heb ik wel en niet gedaan, en waarom? Maar we moeten niet te snel oordelen. Daar zijn de onderzoeken voor.”
Op de hoek van de straat waar het pleeggezin woont, staat sinds kort een camera. „Dit huis is een plaats delict geworden, met bewijzen en sporen” aldus de burgemeester. „Dat moeten we beschermen.”
