Philips is niet alleen commandeur en groot-officier in de Orde van Oranje-Nassau en ridder in de Orde van de Nederlandse Leeuw, maar heeft ook een graad in de Orde van de Rijzende Zon van Japan, de Orde van de Rechterhand van de Gurkha van Nepal en de Orde van de Ceder van de Libanon. Om maar wat te noemen.

De lijst is makkelijk met een tiental onderscheidingen uit te breiden. Het tekent de internationale waardering voor de Eindhovenaar, die de producten van Philips van Tilburg tot Tokyo bekendheid gaf. De gemeente Eindhoven weet nauwelijks hoe ze een man van dergelijk postuur moet behandelen op zijn eeuwfeest. Kosten nog moeiten worden gespaard, zo bleek gisteren op een persconferentie in het Eindhovense stadhuis.

Het college van burgemeester en wethouders heeft 50.000 euro voor de festiviteiten beschikbaar gesteld. Niet alleen zag dinsdag een uitgebreide website het licht -www.fritsphilips100.nl-, ook komt er een speciale herdenkingsmunt en produceert een plaatselijke bakker heuse Fritske-gebakjes. Verder komen er posters in 162 abri’s door de hele stad. Het logo -een grote gloeilamp ofwel „het peerke”- geeft ’s avonds echt licht, zo is de bedoeling. Overigens duurt het nog even voordat de heugelijke dag aanbreekt - de oude heer Philips is bij leven en welzijn pas op 16 april jarig. Dan heet Eindhoven een dag lang Frits Philips Stad, inclusief naamborden, zo maakte burgemeester Sakkers dinsdag bekend.

Fredrik Jacques Philips trad in 1930 in dienst bij de N.V. Philips Gloeilampenfabrieken van zijn vader en oom. Vooral het feit dat de jonge, katholieke Frits veel oog had voor de sociale situatie van zijn werknemers, werd breed gewaardeerd. In 1955, het jaar van zowel zijn 25-jarig jubileum als zijn vijftigste verjaardag, pakte het Eindhovens Dagblad uit met lovende bewoordingen. „Het begrip „humaan chef”, zo veelvuldig gebezigd bij jubileumtoespraken en daardoor glansloos geworden, heeft bij hem nieuwe inhoud gekregen”, vond de krant. Volgens de verslaggever heeft de Philips-topman dat sociale karakter geërfd via zijn grootmoeder, die een dochter was van de hervormde predikant ds. Roodhuyzen. Maar dat bleek een misrekening, liet Frits’ moeder enige dagen later weten in de rubriek ”Meningen van lezers”. „Het „sociaal voelende” komt zuiver uit de tak Philips”, vertrouwde zij de lezers van de krant toe.

”Meneer Frits”, zoals hij in de stad genoemd wordt, is niet meer beschikbaar voor interviews, liet zijn zoon W. Philips dinsdag weten. „Alleen de burgemeester komt langs. Dat doet hij bij iedere 100-jarige, dus waarom nu niet?” Volgens zoon Philips is de gezondheid van zijn vader heel redelijk. „De ene dag is duidelijk beter dan de andere. Maar als iemand zo oud is, kan iedere dag de laatste zijn. En na iedere dag zijn we weer blij dat het niet de laatste was.”

De oude meneer Frits heeft zich niet met de festiviteiten rond zijn geboortedag bemoeid, zegt zijn zoon. „Maar al deze feestelijkheden passen helemaal bij zijn karakter. Overigens proberen we zo lang mogelijk een beetje stil te houden wat er allemaal wordt georganiseerd.” Dat lijkt een moeilijke opgave: de pers besteedt immers ruim aandacht aan het feest. Maar daar heeft de familie wat op gevonden, zegt zoon Philips: „Hij kan de krant zelf niet meer lezen, die wordt voor hem voorgelezen. Dat is natuurlijk een prachtige mogelijkheid om een en ander voor hem verborgen te houden.”

Ook als de eeuweling in kwestie onverhoopt voor zijn verjaardag overlijdt, gaat het feest door. „We zullen dan wel wat aanpassingen doen”, aldus burgemeester Sakkers. „We vieren zijn honderdste geboortedag, en als hij nog leeft natuurlijk ook zijn honderdste verjaardag.”