Goudzwaard werd in de jaren zeventig en tachtig bekend als kritisch econoom en zette zich in voor de bestrijding van mondiale armoede en voor goede levensmogelijkheden voor toekomstige generaties. Hij was tussen 1971 en 1999 hoogleraar economie aan de Vrije Universiteit in Amsterdam. Ook vervulde hij functies in de Raad van Kerken Nederland en was voorzitter van ICCO, een organisatie voor ontwikkelingssamenwerking.

Van 1967 tot 1971 maakte Goudzwaard deel uit van de Tweede Kamerfractie van de Anti-Revolutionaire Partij, die later opging in het CDA. Hij was voorzitter van de commissie die het eerste verkiezingsprogramma van het CDA opstelde. Hij keerde de partij in 1981 de rug toe omdat hij zich niet kon vinden in de positieve houding van de christendemocraten tegenover kernbewapening.

Hij ontving twee eredoctoraten: in 2011 van de Protestantse Theologische Universiteit in Kampen en in 2014 van het Institute for Christian Studies in Toronto. In 1992 werd hij benoemd tot Ridder in de Orde van de Nederlandse Leeuw.