„Diverse instanties en overheidslagen houden zich met PFAS bezig, maar er ontbreekt een centraal aanspreekpunt”, zei Statenlid Djoeki van Woerden-Kerssen van ChristenUnie. „Een taskforce kan samenwerking bevorderen, informatie bundelen en inzicht geven in welke stappen er worden gezet om PFAS-vervuiling aan te pakken.”

De Australische overheid heeft al zo’n PFAS-taskforce en een website met adviezen en informatie over dit onderwerp. Gedeputeerde Anne Koning zei „heel enthousiast” te zijn over het voorstel om iets vergelijkbaars in Nederland op te zetten.

PFAS is een verzamelnaam voor duizenden stoffen, die schadelijk kunnen zijn voor mens en milieu. Die stoffen worden gebruikt in industriële processen en toepassingen. PFAS worden ook wel ‘eeuwige chemicaliën’ genoemd, omdat ze niet of nauwelijks afbreken in het milieu en zich ophopen in het menselijk lichaam. Nederland is een van de landen die heeft voorgesteld een Europees PFAS-verbod in te stellen.

Bekend voorbeeld van een PFAS-vervuiler is Chemours in Dordrecht. Het chemiebedrijf stootte jarenlang grote hoeveelheden PFAS uit en vervuilde daarmee onder meer het water en de grond in de omgeving.

Het RIVM startte afgelopen jaar het onderzoeksprogramma PFAS. Doel daarvan is om manieren te vinden om ervoor te zorgen dat Nederlanders minder in aanraking komen met deze stoffen. Dat onderzoek moet in 2025 zijn afgerond.